Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Hij deinsde terug, en riep angstig: "Hoe zal ik dien overwinnen?" "Gaat ter kerke, en luister geduldig naar de mis. Bid tot God." Hij boog zijn hoofd, gelijk een vroom man, en zeide plechtig: "Om uwentwil zal ik het zwaarste volbrengen." "Ik zal u wachten." Den volgenden dag wilde hij ter kerke gaan, en hij reed vroegtijdig uit. Hij had 't eene vaste voornemen te doen, wat ze bevolen had.
Hier maakte Tom eene beweging met zijne voeten, en nu vielen George de kluisters in het oog. "Welk een schande!" riep hij. "Ik zal dien ouden kerel een gat in den kop slaan dat zal ik." "Neen, dat zult gij niet, jongeheer George; en gij moet zoo hard niet spreken. Het zou mij niet helpen als hij kwaad werd gemaakt." "Welnu, ik zal dan niet om uwentwil. Maar als ik er aan denk is het geene schande?
Indien gij aan de werkbank staat in de werkplaats, sta ik U zoo na als de naaste aan dezelfde bank, Indien gij uw broeder of liefsten vriend beschenkt vraag ik van U hetzelfde als gij aan broeder of liefsten vriend schenkt, Indien uw minnaar, man, vrouw u dag en nacht lief is, moet ik persoonlijk U even lief zijn, Indien gij geschandvlekt, misdadig, ongelukkig wordt, zal ik dat worden om uwentwil, Indien gij U uwe dwaze wetschennende daden herinnert, zult gij dan denken dat ik mij niet herinner mijne eigen dwaze, wetschennende daden?
"Ik zou om uwentwil alles kunnen liefhebben, lief Nichtje; want ik houd u waarlijk voor het liefste meisje dat ik ooit gezien heb." Henrique sprak met een ernst, die een blos op zijne wangen bracht; en Eva ontving die betuiging met volmaakte eenvoudigheid, zonder dat haar gezichtje een spoor van eenige aandoening verried, en zeide slechts: "O, ik ben blij, dat gij nu zoo denkt, lieve Henrique.
"Blijf Leo!" riep Francis mij toe. "Maar Francis!" sprak Rudolf gekrenkt en met tranen in de oogen. "Gij weet toch wel dat gij tegen mij geen beschermer behoeft. Op uw wenk buig ik mij neer met het voorhoofd ter aarde; wat zoudt gij van mij te duchten hebben?" "Geen geweld, dat weet ik wel; maar ik wil niet altijd om uwentwil verdacht en gelasterd worden.
Ziet ze hem in haar zoeten sluimer zooals hij daar werkelijk voor haar staat met den blik vol innige liefde op haar gevestigd; een blik waarin ze zou kunnen lezen: Engel, om uwentwil heb ik het leven lief, om uwentwil blijft de wereld mijn lust; een graf zou ze zijn wanneer de ademtocht, dien ik nu verneem, moest verstommen, wanneer die dubbende oogwimpers eens niet meer opengingen....? Mijn engel!
Ach, kind, welk een angst heb ik om uwentwil uitgestaan! Ik had mij u voorgesteld uitgemergeld, als een verhongerd gevangene uit de steengroeven, ellendig en wegkwijnende onder uw verdriet; en ik zie u weder met den blos der gezondheid, eerwaardig en krachtig als te voren! Ach, ware de arme oude Hib in uwe plaats geweest, reeds lang zou hij van louter ergernis gestorven zijn!"
Gisteren na den wedren kwam zij bij mij en was wanhopig, omdat zij u niet meer aangetroffen had. Zij meent, dat ge een echte romanheldin zijt, en dat zij, als zij een man was, om uwentwil alle dwaasheden zou begaan. Stremow zeide, dat zij dit reeds deed, zooals...."
"Eene verandering in uwe omstandigheden?" hernam de gravin: "Gij bedoelt uw huwelijk dat wellicht spoedig zal worden voltrokken? Is de freule eindelijk hersteld? Hare ziekte heeft mij om uwentwil verontrust. Door een te schielijk uiteinde had mijne hoop kunnen verijdeld worden. Uwe belangen...."
Daarop, toen ik hem hoorde, zweeg ik om Uwentwil en zoo naakt, als ik geboren werd, liep ik naar het venster en sloot het voor hem en ik geloof, dat hij met den Satan weer wegging, want ik hoorde niets meer van hem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek