Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 september 2025
Nergens en nergens, door niemand en niemand, heb ik één enkele uitdrukking hooren bezigen, die ongepast was en met volle overtuiging kan ik dan ook zeggen, dat de toon der gesprekken van al deze uranisten, dat de toon der gesprekken aan tafel en na het souper hemelsbreed verschilde van den toon dien men op heterosexueele heerendineetjes hoort en van de gesprekken, die heterosexueele heeren na het diner meestal gewoon zijn met elkaar te houden.
En ook staat tegenover deze vrees het feit, dat niettegenstaande reeds eeuwen lang het uranisme met verachting is beschouwd, de uranist met minachting is behandeld, er toch altijd door uranisten geboren zijn en geleefd hebben, er steeds door homosexueele daden door uranisten zijn gepleegd en nog steeds gepleegd worden.
Wat een eigenaardigheid is, die men bij het meerendeel der uranisten terugvindt, is deze, dat zij bijna allen een tijdlang in hun leven met de gedachte aan suicide hebben rondgeloopen en dat zij langen tijd de diepste verachting en afkeer van zich zelf hebben gehad.
Men vindt onder hen dezelfde variaties en dezelfde verschillen als onder heterosexueelen, en evenals onder de laatsten, vindt men onder hen goeden en slechten, braven en deugnieten, knappen en dommen, zedelijken en onzedelijken, in één woord alle eigenschappen en eigenaardigheden, die men bij heterosexueelen vindt, treft men bij uranisten aan.
Römer is in zijn werk "Het uranisch huisgezin" voldoende en uitstekend aangetoond, dat degeneratie in de ascendentie van uranisten volstrekt niet erger en zwaarder is, dan in die van heterosexueelen. Trouwens ook andere onderzoekers, waaronder Hirschfeld in de eerste plaats, hebben aangetoond, dat bij den uranist van degeneratie in erger mate dan bij den heterosexueel, geen sprake is.
Waarom, waar de heterosexueel zijn lusten intoomt, terwijl het hem bekend is dat zijn geslachtsrichting een normale is, de uranist de zijne niet zou intoomen, wanneer men erkent dat hij een variëteit is, is moeilijk te verdedigen. Deze en dergelijke meeningen zijn alleen het gevolg van de verkeerde gedachte, dat uranisten en homosexueelen per se gedepraveerde en ultra-sensueele individuen zijn.
Trouwens wij weten betrekkelijk zeer weinig van de Romeinsche maatschappij in dien tijd af, al kennen wij ook de verhalen van Petronius en anderen en zeker is het voor ons onmogelijk uit te maken, of de homosexueele geslachtsdaden ons uit dien tijd vermeld, de daden van echte uranisten waren of daden door mannelijke prostitués of andere heterosexueelen gepleegd.
Krafft-Ebing het had gedaan, dachten aan de onwillekeurige selectie die zij instelden, niet denkend aan het aantal uranisten dat niet in krankzinnigengestichten en normaal van geestvermogens wel in de maatschappij verkeert en nooit de gedachte krijgt om zich tot een psychiater te wenden. Waarom toch zouden zij dat doen?
En toen ik in op den laatsten avond van mijn verblijf met den duitschen homosexueelen geneesheer, die ergens in Italië praktiseert, na ons laatste bezoek aan een kroegje van zeer laag allooi, liep te praten in de reeds stille straten van Berlijn en wij van gedachten wisselden over het uranisme en het heterosexueel geslachtsleven, toen moest ik volmondig bekennen, dat zoolang ik in de afgeloopen dagen in Berlijn had gezworven, met hoeveel uranisten ik ook had omgegaan in dien betrekkelijk korten tijd, welke gesprekken ik ook had hooren voeren en had bijgewoond hun toon den toon van heterosexueele mannen verre overtrof in kuischheid van taal en uitdrukking en dat er nergens en nooit op heterosexueele publieke gemaskerde bals, nooit in gelegenheden waar door zoogenaamde kellnerinnen werd bediend, een ingetogenheid van woorden en van doen zooals mij door verschillende weters op dat heterosexueel gebied was meegedeeld werd aangetroffen, als waarvan ik in die dagen onder uranisten getuige was geweest.
Wat dus "afwijking van het type" moet leeren, is niet duidelijk. De meeste uranisten komen te midden van een familie van gewone broeders en zusters te voorschijn en in de meeste gevallen is er geen familielid aan te wijzen, bij wien men dezelfde of een dergelijke afwijking kan vinden. De meeste uranisten nu krijgen geen kinderen, omdat zij niet trouwen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek