Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 november 2025
Veilig zijn zij: Want wen het Recht verwint zal 't meelij reegnen, Geen straf, op 't onrecht dat het leed, en dat Te over geboet werd door wie dwalen, 'k Wacht, Dus duldende, 't vergelding-brengende uur, Dat sinds wij spraken zelfs iets nader kwam. Maar luister, de Helhonden razen. Vrees Uitstel! want zie! de hemel donkert onder Uws Vaders frons!
De Getrouwe. Hij zal zijn, wat Hij heeft toegezegd te willen zijn. De Heere vergeet Zijne beloften niet. Hij moge uitstellen, dit uitstel dient slechts tot de meerdere glorie van Hem, die een afgesnedene zaak op aarde doet. In dezen Naam is Mozes naar Egypte gegaan. In dezen Naam heeft de tachtigjarige zijn reuzentaak op luistervolle wijze volvoerd. Op Zijn tijd maakt de Heere alles schoon.
De jongen was van plan dit laatste uitstel te gebruiken, om een redmiddel te verzinnen, maar hoe angstig en verward hij ook was, zijn gedachten gingen, waar ze wilden, en ze begonnen nu zich met alles bezig te houden, wat hij op zijn tocht over de mijndistricten had gezien. 't Was wel merkwaardig, dat er zooveel leven en beweging, zooveel werk in die woestenij was.
Gisterenavond had de punch hem tot een' rijk man gemaakt, en vandaag keek hij, als een bedelaar, in zijne laars, en al liet Itzig zich ook bepraten, om tot paschen te wachten, zoo was dit eenvoudig uitstel van executie. "Vader," sprak de molenaarsvrouw, "'t is het beste, waarlijk! wat onze Fieken en ons kan overkomen."
Meenende dat de zaak hiermede afgeloopen was stond hij op; maar Gesius vervolgde: Hoor mij verder, heer. Morgen, Gesius, ik heb nu geen tijd meer. Maar, commandant, wat ik u mee te deelen heb kan geen uitstel lijden. De commandant ging weer zitten. Ik zal kort zijn, zeide de gevangenbewaarder. Mag ik nog eene vraag doen? Moest ik niet gelooven wat Gratus mij vertelde van de gevangenen in cel vijf?
Binnen een paar dagen behooren de rapporten van onze consuls in de Portugeesche en Spaansche zeehavens gereed te zijn, om ze in onze »Verzameling van consulaire en andere Bescheiden" te kunnen plaatsen! Ook moet er een excerpt voor de dagbladen van gemaakt worden. Mag ik vragen, of u er mee klaar is?" »Ik ben bijna klaar! Er was vrij wat aan te doen! Mag ik u beleefd om nog één dag uitstel vragen?
Myne medemakkers waren over dit uitstel ter nedergeslagen, en my deedt het herleven.
Morgen zal ik u de stukken komen brengen!" »Ik heb geen bezwaar tegen één dag uitstel. Maar ik reken dan morgen stellig op de stukken, meneer De Witt!" »Ik zal niet mankeeren, meneer Van Berenvelt!" »Uitstekend! Vergun mij u te zeggen, dat u mij bijzonder zou verplichten dergelijk werk zoo snel mogelijk af te doen! Er is nog het een en ander, dat op u wacht!"
Deze schandelijke woorden door een Koningin, door een vrouw gesproken, zijn, ten bewijze harer wreedheid in de Kronieken bewaard . Gedurende dit uitstel versterkten zich de Vlamingen grotelijks. Mijnheer Van Borluut had de Gentenaren tegen de bezetting hunner stad doen opstaan en dreef de Fransen uit Gent, zevenhonderd derzelve bleven in dit oproer dood.
Dus moeten wij er zonder uitstel heen! Wat Cesar Cascabel zeide, was de waarheid. Hij en zijne vrouw dachten aan niets anders meer dan aan hunnen terugkeer naar Frankrijk. Welk eene zelfvoldoening was het voor beiden, het geld er voor eindelijk bijeen te hebben! Morgen gaan wij op marsch, zeide Cascabel. Zou dat misschien onze laatste reis niet kunnen zijn? vroeg Cornelia.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek