Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Ieder zou 't uitproesten van 't lachen, wanneer men over mijn schouder heen dit blaadje papier kon lezen. Wat een krankzinnig idee van me, niet waar, ik, die niets heb geleerd, niets ken, ik zou mij aan letterkunde willen wagen! En toch, al lachte ook jij mij uit, en ik weet, dat je 't niet doet, ik zal dat denkbeeld niet laten varen.
En meteen stoof hij de deur uit, want hij moest eens uitproesten. »O, moe, o, Nel«, riep hij in de andere kamer. »Wat heb ik Klaas nou mooi te pakken!« En toen vertelde hij, hoe z'n vriendje er op zat te wachten, dat Atlas zijn hoofd draaide. »Hoe kom je er bij, jongen«, lachte moe. »Nou, moe; hij heeft mij gisteren ook zoo voor 't lapje gehouden. Ga je mee kijken, Nel?« Natuurlijk ging Nel mee.
Hij troont Kestner mee, verkondigt hem den heelen nacht hemelhooge ideeën, in duistere parabelen gehuld, en als het daagt vinden de vrienden het leed zoo licht, dat ze tegen een muur geleund het moeten uitproesten. Intusschen wordt Merck ernstig bezorgd over zijn warmbloedigen, phantastischen Wolf. Hij wil hem uit Wetzlar drijven, en moet daartoe zijn illuzie verwoesten.
Eline vond de Van Stralenburgen allerliefst; Suzanne een snoezig moedertje, niet mooi, nu en dan wat nonchalant gekleed, maar zóo eenvoudig en vriendelijk, en zóo dol op haar kleinen jongen, dat het heerlijk was om aan te zien; hij, een goede, grappige vent, maar tot in het dolle toe bedorven door zijn vrouw, die hem zóo bediende en zóo voor hem de trappen afdraafde, dat Eline het soms moest uitproesten van het lachen.... neen, zoo zou ze nooit voor Otto worden; daar moest hij maar niet op rekenen, hoor!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek