Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
Qualis decor tuus esset si vocem habuisses claram nulla prior avis esset At ille dum vult placere et vocem suam ostendere validius sursum clamavit et ore patefacto oblitus caseum deiecit Quem celeriter vulpis dolosa avidis rapuit dentibus Tunc corvus ingemuit et stupore detentus deceptum se poenituit Sed post inrecuparabile factum damnum quid iuvat poenitere?" Vgl. 760, A.
De man, die de deur opende, zag er ook al tamelijk soldaat-achtig uit, maar op Pauls vraag, of de kerperoal of de miejoor tuus was, kreeg hij kort ten antwoord: "Ik ben cipier. Wat mot je....?" "O, zoo! sepier van de mileteeren," zei Paul: "dan mo'k oe zeggen, da'k as soldoat noar d'Oost wou. Umda'k er een buuten zag loopen, docht ik wel da'k hier terecht zou wêzen."
En terwijl ik over haar peinsde overviel mij een zoete sluimer, in welken mij een wonderbaar gezicht verscheen: het leek mij dat ik in mijne kamer eenen vuurkleurigen nevel zag, binnen welken ik de gedaante onderscheidde van eenen man van vreeswekkend aanschijn voor wie hem aanschouwden: maar toch scheen hij, wat hemzelf betrof, zoo vroolijk dat het verwonderlijk was: en sprekende zeide hij vele dingen, waarvan ik slechts weinig verstond, waaronder echter deze woorden: "Ego Dominus tuus" . In zijne armen meende ik eene slapende gestalte te zien, naakt , behalve dat zij mij gehuld leek in een kleed van teeder rood; welke gestalte ik na zeer aandachtige beschouwing herkende als die Vrouwe des Heils , die mij den vorigen dag eenen groet had waardig geacht.
Dat de dichters gesproken hebben zooals ik hier zeide, blijkt aan Virgilius , die zegt dat Juno, eene godin die den Trojaners vijandig was, sprak tot Aeolus, den god der winden, op deze plaats in het eerste boek der Aenëide: "Aeole, namque tibi" en dat deze god antwoordde: "Tuus, o regina, quid optes" . Bij dezen zelfden dichter spreekt in het derde boek der Aenëide een onbezield ding tot een bezield op deze plaats: "Dardanidae duri" . Bij Lucanus spreekt een bezield ding tot een onbezield op deze plaats: "Multum, Roma, tamen debes civilibus armis" . Bij Horatius spreekt de mensch tot zijne eigene wetenschap als tot een ander persoon en dit zijn niet slechts woorden van Horatius zelf, maar hij ontleent ze aan den goeden Homerus op deze plaats zijner Boetria: "Dic mihi, Musa virum" . Bij Ovidius spreekt de Liefde alsof zij een menschelijk wezen is in het begin van het boek hetwelk den naam draagt "Remedia Amoris" op deze plaats: "Bella mihi, video, bella parantur, ait" . En hiermede zal dit duidelijk gemaakt zijn voor dengene die tegen eenig gedeelte van dit mijn boekske bezwaar mocht hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek