Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juni 2025


Doch kon de dichter zoowel het roerend slottooneel van de tragedie der liefde schrijven, als een parodie er van in een ander stuk, dat even eenig is in zijn soort, even voortreffelijk en ongeëvenaard? Het moge vreemd zijn, maar waarom zou hij dit niet gedaan hebben? Is er één tooneelwerk ter wereld, dat zich met den Midzomernachtdroom laat vergelijken?

Hier wordt dus Titus Andronicus in één adem genoemd met Thomas Kyd's Jeronimo, waarmede de Spaansche tragedie, the Spanish tragedy or Hieronymo is mad again, bedoeld is, en gezegd, dat hij, die deze twee stukken nog voor de beste houdt, vijf en twintig of dertig jaren in smaak ten achteren is.

D. beteekent in de eerste plaats het instudeeren door den dichter van een koor, vooral voor tragedie en comedie, dan ook het opvoeren zelf der tooneelstukken; ook de stukken, die bij dezelfde gelegenheid ten tooneele kwamen, noemde men soms met een gemeenschappelijken naam didaskalia. Als proconsul versloeg hij de Celtiberiërs in Hispania.

Met het Tooneel ging men nog veel meer revolutionair te werk. De oude comedie was niets dan scherts geweest, de klassieke tragedie niets dan hooge ernst. Reeds de achttiende eeuw begon met de drama's van Shakespeare op te hemelen en alle eer werd hun weldra gegund: die drama's hadden weinig gemeens met de oude Grieksche en werden meer en meer als voorbeelden van dichterlijk schoon gehuldigd.

"Zou je aan de analyse niet een korte, of liever een lange beschouwing over het stuk kunnen vasthechten?" vroeg de criticus. "Och," zeide Rodolphe, "ik heb wel mijn bepaalde ideeën over de tragedie, maar ik waarschuw je, dat ik ze al driemaal in den Castor en in de Echarpe d'Iris heb laten afdrukken." "Dat is minder; hoeveel regels beslaan je ideeën?" "Veertig regels."

De tragedie van Christus' dood is een feest geweest voor de Joden te Jerusalem, een feest voor kinderen, die kruismannetje speelden, nog wekenlang, een feest voor volwassenen belust op sensatie. Het lijden van den man, die wèl deed, is een schouwspel, een amusement voor 't domme publiek, dat van zijn streven geen flauw besef heeft.

Onlangs riep hij uit: »geen dichter zou zich een onwaardiger leven kunnen denken dan het mijne is: een satyrspel, met een tragedie tot slot."" Lucilius had nog veel krenkender dingen hierbij kunnen voegen, maar tegenover den bedroefden blik uit de vochtige oogen der zwaarbeproefde vrouw, wilden die hem niet over de lippen.

De scherp logische consequentie van zijn geest noopte den dichter dan om voor het onderwerp zijner drama's ook een zuiver Noorschen vorm te kiezen. Wij krijgen den zedelijken indruk van een wilde eenzaamheid. De dichter brengt in zijn tragedie het leven tot den rand van den afgrond, den dood in verlatenheid. De klagende stem is den nacht ingegaan.

De natuurlijke harmonie is verbroken, maar de bewuste harmonie nog niet gevonden, en in de ziel, bedorven door de zonde, weerklinkt een vreemde dissonant. Familiegeluk is een kalm, gracieus verhaal van liefde, eene weerspiegeling van den door den schrijver beleefden roman. Polikoeschka is eene tragedie uit de lijfeigenschap.

Het lijdt geen twijfel, dat vooral de felle aanval op kerkelijke toestanden, heiligenvereering, monnikswezen, aflaathandel enz. de reden is, dat het zulk een geweldigen opgang heeft gemaakt. Het "is de proloog van de groote theologische tragedie der 16e eeuw." .

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek