Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Toen Pharamond zich vertoonde, gingen alle poorten en barrièren voor hem open. Hij en Cyprianus werden dadelijk langs eene opeenvolging van uitgestrekte plaatsen en pleinen tot in de ceremoniezaal gevoerd, alwaar zich de onoverwinnelijke overheerscher ophield te midden van eene talrijke menigte, waaronder noch de wachters, noch de officieren ontbraken. Tonaïa, kon zoo wat veertig jaren oud zijn.
Er werd op dat verzoek evenwel een afkeurend gemompel in de geheele vergadering vernomen. De eisch van die Europeanen scheen te ver gedreven. Nimmer was een vreemdeling in die geheimzinnige grot toegelaten. Een tot nu toe geëerbiedigde overlevering hield in, dat het rijk van Tonaïa in stof zoude ineenstorten, wanneer de blanken het geheim van die grot zouden kennen.
"Wij zullen die zaak in behandeling nemen," antwoordde Cyprianus, "en mijn vriend Pharamond Barthès zal haar ongetwijfeld wel tot een goed einde brengen!" En inderdaad, de jager, die geen tijd verloren liet gaan was reeds met Tonaïa in onderhandeling. "Spreek vrij uit!...." vroeg hij aan den negerkoning, "wat moet gij in ruil voor uwen gevangene hebben?"
Inderdaad er lagen daar onbekend en improductief, trillioenen en quadrillioenen van milliarden aan waarde in den schoot der aarde verborgen. Giste Tonaïa iets omtrent de onmetelijke rijkdommen, die hij daar ter zijner beschikking had?
"Ik moet vier geweren tien maal tien patronen voor elk wapen en vier zakjes met glazen kralen hebben. Dat is niet te veel niet waar?" "Dat is twintigmaal te veel; maar Pharamond Barthès is uw vriend en hij zal alles doen om u aangenaam te zijn. Luister, Tonaïa," ging hij na een poos nadenkens voort, "gij zult de vier geweren, de vier honderd patronen en de vier zakjes met glazen kralen hebben.
Maar gij van uwen kant zult ons een span ossen leveren, eene eerewacht met de noodige levensmiddelen, om mijn geheele gezelschap door de Transvaal te voeren." "Top!" antwoordde Tonaïa. Die zaak is beklonken!" Daarop boog hij zich vertrouwvol tot Pharamond en fluisterde hem in het oor: "De ossen zijn dadelijk gevonden.
Ontving Tonaïa de Groote de blanken voorkomend? Ja, omdat hij bij ervaring wist, dat de blanken steeds eene beleediging aan een hunner aangedaan wreken. Waarom met de blanken in oneenigheid te leven? Zijn zij niet de sterksten, dank zij hunne geweren, die zichzelven laden? Neen, het was het beste in vrede met hen te leven, hen goed te ontvangen en eerlijk handel met hunne kooplieden te drijven.
Hij verhaalde alles, behalve datgene waarvan hij geheimhouding gezworen had, te weten het bestaan van de wondergrot en van de rijkdommen aan mineralen, welke zij bevatte en waarbij vergeleken, al de diamanten van Grikwaland waardeloos grint waren. "Tonaïa," zoo eindigde hij zijn verhaal, "heeft stipt alle zijne overeenkomsten vervuld.
Reeds bij de eerste woorden had Tonaïa een zeer diplomatisch gezicht gezet. "De groote, wijze blanke is welkom bij mij!" zei hij. "Maar wat biedt hij als losprijs voor mijne gevangene aan?" "Een uitmuntend geweer, tienmaal tien patronen en een zakje met glazen kralen," antwoordde Pharamond. Een gemompel van goedkeuring liet de vergadering hooren.
Dat is de oorzaak van eene onverbreekbare vriendschap, die ons verbindt, eene vriendschap, welke wij met ons bloed bezegeld hebben, dat wil zeggen: dat wij ons zelven eene kleine verwonding aan den voorarm toegebracht hebben en dat wij dit wondje uitgezogen hebben, wel te verstaan hij het mijne en ik het zijne! Voortaan zijn wij, Tonaïa en ik, vrienden tot in den dood!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek