Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Zouden Anneken Jans, de toeschouwers en de rechters, er geen teeken in zien van Gods toorn, dat men daar twee vrouwen ter dood brengt, wier grootste overtreding bestaat in het dienen van God op een andere wijze, dan volgens de wetten geoorloofd is? De rechters zeker niet, want geen genade wordt verleend.
Maar het aantal der Christenen was gering, en hun stemmen gingen verloren onder het gehuil der bloeddorstige toeschouwers, die dronken van opgewondenheid waren bij het zien dezer vreeselijke spelen. Maar eindelijk toch zou een einde komen aan deze ontaarde wreedheid. Na eene overwinning tegen de vijanden trok de jonge keizer Honorius in triomf de stad binnen.
Het is beter afgeloopen dan iemand durfde hopen, onder zooveel lotswisselingen als de karavaan ondervonden heeft. Nooit heeft eene geschiedenis zulk een gelukkig einde gehad, zelfs niet dat bewonderenswaardige tooneelstuk De Roovers van het Zwarte Woud, waar toch zoowel het publiek als de toeschouwers zoo eenparig over in verrukking waren altijd uitgezonderd Ortik en Kirschef.
Lamme hielp grootmoedig zijnen vijand opstaan en, met den rug naar de toeschouwers, stak hij zijne tong uit naar Uilenspiegel, die in een schaterlach uitberstte, toen hij Lamme, met het hoofd omhoog, triomfantelijk met groote stappen op de boot zag over en weer loopen.
Zelfs in de dagen van Homerus, en niemand weet hoeveel vroeger reeds, geloofden de Grieken, dat de goden met genoegen toeschouwers waren bij athletische spelen; en daarom waren bij alle eenigszins uitgebreide feesten ter eere van een godheid, de kampspelen even belangrijk als de offers.
Na het bezoek aan de stad, de scholen, de hospitalen en de Kasba zijn ze gaan zitten op het terras van het huis, om de dansen van rijk opgetuigde paarden bij te wonen, bereden door sierlijke ruiters, gedrapeerd naar arabische mode. De toeschouwers in burnoes vormden een haag, om zoodoende ook aan het feest deel te nemen. De zadeldekken van blauwe en roode en gele zijde schitterden in de zon.
Dat was een gewichtig oogenblik, want van de loting hing heel veel af. Wij waren met ons twaalven; niet, dat het aantal jongens niet grooter was; o ja, er waren er wel vijftig, maar de anderen waren nog te jong, om aan den wedstrijd deel te nemen. Zij waren alleen maar toeschouwers, en verhoogden als zoodanig de feestvreugde niet weinig.
De leermeesters der dramatische kunst gaan zeer terecht van dit beginsel uit: Laat de toeschouwers lachen of schreien, indien gij niet wilt dat zij gapen. Indien dit de grondslag is van alle tooneelpoëzie, dan verdient De Roovers van het Zwarte woud ook in dit opzicht ten volle den naam van meesterstuk. Er worden tranen in gelachen en er wordt in geschreid ook al met heete tranen.
De meeste Ridders hadden, òf uithoofde hunner nederlaag het perk verlaten, òf zich wegens vermoeidheid en, als meenende genoeg voor hun eer gedaan te hebben, onder de toeschouwers begeven.
Heden lette hij minder dan ooit op de hem bekende en gewone inrichting van den schouwburg, op het tooneel en op al het geraas, dat, zooals hij wist, niets anders beduidde dan de vreugde over de gelegenheid om geraas te kunnen maken; evenmin sloeg hij acht op de geheele, hem lang bekende, onbelangwekkende, bonte menigte van toeschouwers in de volgepropte zaal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek