Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 november 2025
Weldra zag men velen, door heimwee aangegrepen, naar de hospitalen te Polotzk wankelen om daar te vragen naar de sterfkamer. Hier strekten ze zich dan uit op het stroo om niet meer op te staan. Op die wijze smolten gansche bataljons weg, zoodat Wrede verplicht was de vaandels er van in zijn bagagewagen te bergen.
De zandkorrels werden zwart en vochtig; boven vormden ze een gewelf, waarlangs waterdroppels glinsterende strepen trokken en waardoor boomwortels zich strekten als verstijfde slangen. Daar rees plotseling voor Johannes' blik een loodrechte wand, zwart en hoog, die de geheele ruimte voor hem afsloot. De oorworm wendde zich om. 'Ziezoo! Nu is het zaak, daar-achter te komen.
Telkens bij het gaan drukte daar zich het volle been in af: onder de knieën strekten zich de plooien dan, die naar achteren verliepen, opgenomen werden in een hooge poef, een groote «queue de Paris", statig als een wippende hanestaart. Lange banen zakten uit de poef neêr, guirlandeerend achter tegen de dijen.
In alle richtingen strekten zich heidevelden uit, overal met dichte jungles bezet. Doch in de nabijheid van Adjuntah werd de landstreek meer oneffen. De prachtige grotten van dien naam, mededingsters der wondervolle grotten van Ellora, en in hun geheel misschien schooner, nemen het lagere gedeelte eener kleine vallei in, een halve mijl ongeveer van de stad af.
Weldra was de houten kerk door eenen steenen kerk vervangen; een klooster werd gebouwd waarin zich de cellen der monniken bevonden, talrijke bijgebouwen werden opgetrokken: schoollokalen, molen, brouwerij, smis, werkplaatsen voor handenarbeid, stallingen, schuren. In het omliggende strekten zich tuinen, weiden en boomgaarden uit; want, de monniken bebouwden de velden en ontgonnen de woestenijen.
De kweekbedden strekten zich steeds verder uit en voortdurend kwamen er nieuwe ladingen noten. Reeds deden de eerste spruiten den dikken vezelbast scheuren en rezen er stengels met zijwaarts gerichte bladeren uit den grond op.
De ondergaande zon bestraalde een van de grasrijke, opene plekken van het woud, waarvan wij in het begin van dit hoofdstuk gesproken hebben. Honderden van breede, kortstammige eiken, die wellicht den deftigen optocht der Romeinsche legioenen aanschouwd hadden, strekten hunne breede, knoestige takken uit boven een zacht tapijt van het heerlijkste groen.
Even voorbij den Lusthof, achter een soort van dam waarover, dwars door het weiland, een steenweg liep, strekten zich ver en wijd de Meylegemsche Meerschen uit. Ik heb steeds een groote liefde gevoeld voor de Meylegemsche Meerschen. Iets, ik weet niet wat , heeft mij daar altijd, van kindsbeen af, aangetrokken en trekt er mij nu nog aan.
Daar lag dan dat geheimzinnig toppunt van het oude Europa, dat nimmer geheel zal worden vernietigd, en steeds zichzelf weer verjongt. Hoeveel andere landen en zeeën strekten zich uit, weer achter die hooge klippen. Hoeveel jacht en onrust van groote wereldsteden, hoeveel verborgen vrede en geluk op het stille land! Daar rees de Noordkaap voor ons op.
Iedere tempel en ieder paleis was veranderd in een reuzenluchter, en de reeksen lampen aan de kade strekten zich uit als bonte lichtranken, van den verblindend stralenden marmeren tempel van Poseidon af tot aan het paleis op de Lochias, dat ook scheen te baden in een zee van licht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek