Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 17 juni 2025


Ze waren weelderig, mooi en karaktervol, zooals al wat onbeperkte vrijheid rondom zich weet, en alleen streeft naar hoogste kracht van uiting. Door het dal gleed een beekje. Dat beekje bracht het donkere rad van den watermolen in beweging.

Wanneer ik als huisgenoote een taart krijg, zou ik ze immers ook door Moeder laten deelen. "Maar hij is tòch van mij", streeft hij tegen. "Nu ja... krijg jij een geschenk van iemand die je heelemaal niet kent?... Waarvoor is bakker N. je zoo dankbaar?... het was een attentie aan Vader bewezen, het gezin ter eere van je verjaardag te tracteeren, dat voel je nu wel. Zoo vatte Moeder het op."

In tegenstelling met de afzonderlijke standseer en standenroem, zooals zij de echt-middeleeuwsche samenleving buiten Italië nog bezielden, beschrijft hij de algemeen- menschelijke eer en roem, waarnaar, onder sterken invloed van antieke voorstellingen, de Italiaansche geest sedert Dante streeft.

Gij leert ons, dat in de goddelijke natuur alles streeft naar het schoone, naar harmonie, naar licht. Rustelooze bouw van het nest, duistere en heerlijke gewaarwordingen van den broeienden vogel, geboorte en opvoeding der jongen: is dat niet een beeld van de ontwikkeling der menschheid? In de miocene periode zijn de vogels zeer talrijk.

Nu ging de blijmaar op van 't zegevierend Leger In Hemath weêrgekeerd. Geen stem, geen adem zweeg er: 't Juicht alles. Alles streeft den Koning in 't gemoet, En strooit hem rozen, strooit narcissen voor zijn voet. Verwinnaar! Heldenhoofd, voor wien de Reuzen beven! Verheug uw volken met uw aanblik weêr, en straal Ons gunstig toe. Keer weêr, in Godenzegepraal!"

Maar juist door zijne bekendheid met de taak, die hem is opgelegd, missen wij in het verhaal zijner lotgevallen datgene, wat ons in de levensbeschrijving van Parcival zoo weet te boeien: het lijden en strijden van den mensch, die streeft naar innerlijke volmaking, die in zijne onwetendheid het goede oogenblik om te handelen ongebruikt voorbij laat gaan en eerst na eene lange worsteling met zuiver menschelijke zonden en verleidingen waardig wordt bevonden het goddelijk mysterie, dat in den Graal wordt belichaamd, te aanschouwen.

Het vermogen, zeg ik, waardoor de Geest bevestigt of ontkent wat waar of valsch is, doch niet de begeerte, waardoor de Geest naar de dingen streeft of zich ervan afwendt. Er zal dus, zeg ik, moeten worden onderzocht of er in den Geest nog een andere bevestiging of ontkenning bestaat dan die welke een voorstelling, voorzoover zij alleen voorstelling is, reeds in zich sluit.

Weldra doet zich het verstorend element zijns persoons aan Faust gelden; want reeds in den proloog in den hemel is deze onontkoombare waarheid over hen uitgesproken: de mensch dwaalt zoolang hij streeft. Voor den strevenden mensch is er geen mogelijkheid om de negatie, de verstoring, het kwaad, den Mefistofeles te niet te doen zoolang hij streeft.

Uw T'huis is uw Beloofde Land: Dáar zijt gij waarlijk Vorst! Delf goud, met ijver en verstand, Maar uit uw eigen borst! De mannenkracht, de mannenmoed, Die hooger streeft dan de Aard, De zin voor 't eeuwig Schoon en Goed, Zijn wel des zoekens waard! Daar schuilt voor u gedegen goud, Dat van geen roesten weet, Dat immer zijn gehalte houdt, Dat Ware Rijkdom heet!

"Ik ken," zeide hij, "geen dierbaarder en onschendbaarder recht der ridderschap, dan dat van iederen vrijen ridder, om de dame zijner liefde naar eigen oordeel te kiezen. Mijne dochter streeft naar geene onderscheiding, en het zal haar in haar eigen kring nooit ontbreken aan alle verschuldigde eerbewijzen."

Woord Van De Dag

muggenbeten

Anderen Op Zoek