Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 juni 2025


Niconowitsj wierp, van zand en graszoden, eene soort van batterij op, waarachter hij zijn geschut plaatste; ook werden acht kleine veldstukjes op de torens en wallen geplaatst, waarna de monniken hunne gebeden hervatten. Den volgenden dag werd een donkere rookkolom in de heldere zomerlucht zichtbaar. De twee schepen, die weldra bleken de Brisk en de Miranda te zijn, stoomden de baai binnen.

Niettegenstaande wij elke minuut gestopt hadden, stoomden wij om vijf uur met een behaaglijke vaart Abiskojokk voorbij, om kort daarna in Abisko stil te houden, waar onze wagon werd afgehaakt. Daar stonden wij nu, met een station en eenige houten huisjes voor ons, maar geen hotel of herberg.

Om vier uur was de lading binnen, die voor een deel uit rubber en voor een ander deel uit ruwe katoen bestond; dit laatste met de bestemming naar Rotterdam. Om vijf uur stoomden wij weg, nu door mooi weder begunstigd. Het kleine briesje is juist sterk genoeg, om het op het schip aangenaam koel te maken. Van overgroote hitte hebben wij tot dusverre aan boord nog geen last. 29 Oct.

Toen de storm nog steeds heviger werd, besloot de kapitein, tot aller groote blijdschap, om terug te keeren. Geen onzer had nog lust naar boven te gaan, of te wachten of het weer zich ook zou verbeteren. Het was ruim elf uur 's avonds, toen wij weder in volle zee waren en naar Hammerfest stoomden. Om vijf uur waren wij den volgenden morgen in de haven van Hammerfest aangekomen.

Zoo spoedig mogelijk stoomden wij nu naar de Wallis-eilanden, die wij des morgens vroeg in het gezicht kregen. Het weer is overheerlijk; wij naderen al meer en meer; daar is het gat van Honikulu: een smalle blauwe streep, ter wederzijde omzoomd door een breeden band van wit schuim, waar de golven zachtkens breken op de riffen.

Op het dek kon men alleen staan of loopen, om een oogenblik ergens rustig te gaan zitten, gaf men den passagiers geen gelegenheid. Deze onhebbelijkheid hebben wij nog nergens zoo sterk aangetroffen. Op den gezetten tijd, Maandagmiddag om één uur, stoomden wij de schilderachtige en drukke haven van Hongkong weder binnen.

Het was op zulk een moment, dat de kapitein ons allen boven riep, omdat wij bij "de Vogelberg" waren aangekomen. In het eerst bespeurden wij niets bijzonders, een enorme bergkolos, midden in zee, waar wij rakelings langs stoomden en waarvan de zwarte rotsblokken met duizenden en nog eens duizenden witte puntjes bezet waren.

"Wat zou u er van denken," vraagt plotseling mijn reisgenoot, "indien we eens naar Rüdesheim stoomden 't moet heerlijk zijn op 't water we kunnen vanavond met 't spoor nog wel driemaal terug." "Jongens meneer! we zitten hier zoo kalm en lekker." "Ja maar op zoo'n boot is 't toch nog lekkerder, zoo midden op 't water, daar bekomt men. Als u er niets tegen hebt dan zou ik wel willen."

Naar Tifoe, waar aan de Zuidkust van Boeroe een eenzame zendingspost was gevestigd, stoomden we nu en hoopten daar morgenmiddag aan te komen.

Zij stoomden den trein vooruit, ver, ver vooruit en weêr naar haar vader, die alleen in Amsterdam zat. En dan weêr te-rug naar Jozef, die daar te dommelen zat en naar wien zij haar hand maar had uit te strekken om hem te raken.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek