United States or Germany ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daardoor een weinig vertoornd stiet de donna hem met meer kracht aan en sprak: Sta op, slaapkop; want als je wilt slapen, moet je naar huis gaan en niet hier komen. Ruggieri, aldus geschud, viel van een stoel, waarop hij lag, ter aarde en toonde niet meer gevoel dan een doode.
Vrouw Plas ging. Bij meester Jonkers werd ze door een aankomend meisje in een schemerig vertrekje gelaten, waar aan den eenen raamhoek wat licht van de lantaarn-op-straat viel; een kaal vertrekje, met midden tegen den leegen zijwand eene langwerpige wasdoektafel; aan de drie vrije kanten daarvan stond een stoel bijgeschoven en er lagen boeken op.
Zichtbaar onrustig gaat ze naar de schrijftafel; een oogenblik later staat ze bij 't venster, waardoor ze het uitzicht heeft op het prachtige landschap met den zilveren Rijn; doch geen seconde later is ze bij haar schrijftafel terug, en neergegleden in den gemakkelijk ronden stoel die er vóór staat, vat ze de pen om.... Maar neen, sneller dan ze zitten ging is ze weer opgestaan, en gaat nu de kamer uit.
Daarboven zat zij nu, de oude vrouw, en schreef om hem te redden een brief, die haar moeite kostte, die haar zwaar viel, en zij deed het, omdat hij geen man was. "Ik moet naar huis." Liesje nam haar jakje van den stoel. "Och, blijft gij van avond niet?" vroeg Nelly.
En Dolly, die van haar vader de gave geërfd had hoogst komiek te vertellen, liet allen bijna van het lachen van hun stoel vallen, toen zij voor de derde of vierde maal, maar steeds in veranderden poëtisch humoristischen vorm, vertelde, hoe zij, toen zij juist begonnen was zich ter eere van den gast met nieuwe strikken te tooien, plotseling het ratelen van het oude voertuig gehoord had, en wie zat daarin?
Hij had eens goede vooruitzichten, maar hij verschopte zijn geluk; leefde gedurende eenigen tijd in armoede, met korte tusschenpoozen van voorspoed, en nadat hij eindelijk aan den drank verslaafd was geraakt, stierf hij. Dat is al wat ik kan afleiden." Ik sprong uit mijn stoel en hinkte, ten zeerste gekrenkt, de kamer op en neer.
De hond kroop op het kussen en likte hem de handen. De tong was droog en heet. "O, Karo," zuchtte de blinde, "word mij niet ziek. Laat mij niet alleen, ik heb mij zoo aan je gehecht, ik zou nooit, nooit een anderen hond kunnen nemen!" De hond kwispelde lusteloos met den staart; maar toen de oude man weer in zijn' stoel ging zitten, kroop hij achter hem aan en ging weer aan zijne voeten liggen.
"Neem me niet kwalijk, mijnheer," zei mevrouw Deluw middelerwijl op hare beurt tot den binnengekomene, "ik ben zoo van me streek; ik ben mezelve niet." En om het te bewijzen viel zij op een stoel neder. "Ik geloof dat het goed zal wezen dat ik eens in de lucht ga," ging zij voort. "Gêneer u niet, mevrouw!" zei de uit de koets gevallen academievriend van haar echtgenoot.
Met zalig genot zag zijn gade hem aan, terwijl de oude Geertrui, die hem het wichtje slecht vertrouwde, bezorgd naast den stoel stond en zich gedurig voorwaarts boog en de handen uitstak, als hield zij zich gereed, het meisje op te vangen, ingeval hij het mocht laten glippen.
"Helle, Helle, kijk eens naar de spreeuwen!" Kaja had de gordijnen op zij getrokken en wees naar twee zwarte spreeuwen, die in den hollen stam van een ouden appelboom uit volle borst zaten te zingen. "Haast je, dat je aangekleed komt en naar buiten kunt gaan!" Dadelijk was Helle het bed uit en stond op een stoel bij het raam.
Woord Van De Dag