Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 juli 2025


Wij besluiten naar het station terug te keeren, een sombere tocht in den nacht; het is zoo goed als volkomen stil; de maan werpt een bleek schijnsel op de doode stad en op den Etna, waarvan de witte silhouet indrukwekkend tegen den donkeren hemel afsteekt. Nu de nacht is gekomen, stijgt een pestlucht uit de ruïnen op en grijpt iemand bij de keel.

Reeds ziet men lijk by lijk dat in een bloedstroom zwemt. De Krijgsliên vallen hier de kermende Outerpapen, En daar, elkandren aan. Het opgevatte wapen Den Reuzen toegedacht, slaat eigen spitsbroêrs neêr, In wraak, in wederwraak, in weer, in tegenweer. De woede en razerny stijgt immer onder 't woeden; Geen doodslag dien de dood niet tienwerf moet vergoeden!

Reeds het trotsche voorportaal, weder geheel uit fijn bewerkt stuc opgetrokken, wekt de hoogste bewondering, die nog stijgt als men den ruimen tempel zelf binnentreedt, onder geleide natuurlijk. Een marmeren preekstoel en een mihrab van stuc zijn van zeer ouden datum. De mihrab ontbreekt in geen enkele Arabische moskee.

Twee-, driemaal reeds hebben we moeten uitstappen en de wielen duwen, en nu weigeren de paarden ons verder te brengen. Gisteren vast in het zand, vandaag in de bergen. Wij zullen alle emoties moeten hebben van een reis in Perzië per diligence. Weer zenden we Aimé met een der paarden naar de volgende halt op een uur afstands. Dus even rust. De zon stijgt en het begint al heet te worden.

"Ja, Axel! en aan de strepen van het schuim kunt gij zien, dat de zee omtrent tien voet stijgt." "Het is vreemd!" "Neen, het is natuurlijk." "Gij moogt zeggen wat gij wilt: dit alles schijnt mij buitengewoon toe en nauwelijks kan ik mijne oogen gelooven. Wie zou ooit binnen de schors der aarde een echten oceaan met zijne ebbe en zijn vloed, zijne winden en stormen verwacht hebben!" "Waarom niet?

Van de oogen af neemt de schedel reusachtige afmetingen aan, het voorhoofd stijgt om van achteren weder af te platten: de beenderen steken in het midden en de beide zijden tot aan het achterhoofd uit, en laten holten open, die de spieren hielden, waarmede het dier de lange onderkaak moest bewegen.

Nu heeft hij macht, en deze gebruikt hij, om de stad uit te zuigen. Hij maakt zich meester van al, wat in de stad te verdienen valt, zoodat eindelijk de winkeliers niet meer wagen te adverteeren, om zijn aandacht niet te trekken. Met zijn macht stijgt zijn aanzien.

Als zij verschrikt werd gemaakt, hoort men bij 't opvliegen een dof geklepper, waaraan de jager haar steeds herkent, ook als hij haar niet te zien krijgt. Als zij over dag vervolgd wordt en vreesachtig geworden is, stijgt zij gewoonlijk 's avonds in bijna loodrechte richting omhoog en trekt zoo schielijk mogelijk verder.

Een boeiend schouwspel vormen de plotselinge overgangen van de meest desolate wildernissen tot de groene en vruchtbare landouwen en omgekeerd weder van deze in een streek van verschrikking en verwoesting. Voortdurend stijgt de spoor, links ziet men op tegen den berg, rechts wordt het uitzicht op het golvend binnenland al fraaier en fraaier.

Nu en dan stijgt een geweldig geloei, als van gewonde bisons, uit den schoot der aarde op, gelijk een kreet van smart en woede van den vertoornden titan.

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek