United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !


Want hij stond met zijn hoofd een beetje naar den rechterschouder neigend en steunend op zijn rechter been, met een zekeren lieven blik in zijn oogen, heelemaal als de verkinderlijking van de houding en den blik waarmeê ze Jozef zoo graâg zag. Felix leek zóo erg op zijn vader. Er ging een trilling onder Mathildes gezicht, haar neus-vleugels beefden, haar oogen bibberden half toe.

Zij vergat zelfs de kinderen van Jan niet, die binnen moesten komen, en vermaande haar zonen met diepen ernst, om te wandelen in de wegen des Heeren. De laatste, van wien zij afscheid nam, was haar man. »Ik wou, dat ik mee kon," kwam het steunend uit zijn breede borst. »Des Heeren tijd is de beste tijd," zeide zij en hare vermagerde handen gingen liefkozend over zijn sneeuwwitte lokken.

Fluks geven zij die dwazen de voorkeur boven hunne stemmige wijzen, hoewel ook dezen fatsoenshalve door hen nagehouden worden. De reden is niet ver te zoeken, dunkt mij. De wijzen hebben den vorsten niets dan onaangename zaken mede te deelen, en, steunend op hunne uitgebreide kennis, ontzien zij zich niet altijd tedere ooren bijtend te grieven.

Op een stoel bij de tafel was-ie steunend gekwakt, de vingers geklit in het haar. De schorre, verwoeste stem kraakte de smart uit, krijschend, met ruwe snikgillen. De handen rukten het hoofd heen en weer, hartstochtlijk van wanhoop.

Met de vuisten steunend op het kozijn, in opwinding van drift, mepte hij woorden die traag uit den vet-korten nek met de bobling van onderkin kwijlden, zwaar van nadreuning in 't murenvierkant.... "Godverdommisse mankèèè!.... Om de boel te verpeste!.... Schorremorrie!.... Groote.... leeleke smeerkanis bandiet!.... Bandiet.... Bandiet!..." Verder bracht hij 't niet, verpaarsend, te vet van nek en onderkinnen-gedril.

»Almachtige God, help mij!" kwam het steunend uit zijn breede borst. De dichte rook dreigde hem het bewustzijn te ontnemen; hij voelde zijn krachten verlammen, doch twee sterke handen grepen thans van buiten in de houten spijlen van het raam, en rukten hen uit hun sponningen.

"Wat zanik-ie dan tegen!," drensde Poddy, ongemakkelijk steunend: "'n straathond heit 't beter as 'n arreme jid! Bij God! Bij God!" en weer terugzakkend in 't bed, zuchtte-die in vlakke, levensbeue wanhoop: "as 'k gif had, gaf 'k me kindere gif in d'r lijf vóór 'k krippeerde"... "Ho! Ho! Gift kost cente!", lachte Eleazar.

Zegene!", vlamde Eleazar en met hartstocht in z'n grijze oogen, driftig op de tafel steunend, 'n spottrek om den smallen mond, riep-ie: "wìj kenne 't zonder zegen. As 't deze keer was misgeloope, hadde we 't na jare weèr gedaan zònder zegen zònder zegen As we verlieze winne we nog as we winne is de winst 'n futje van wat we later nème. De zegen van God kenne zìj toe krijge!" "Eli!