Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
En uit het vlammenland, waar Muspel heerscht, Zondt gij en haaldet vuur, en schiept gij 't licht Van zon en maan en star, gij hingt ze aan 't zwerk. Deelend de paden dus van nacht en dag. Mani en Sol. De wagens waren klaar, de paarden ingespannen en ongeduldig om hun dagelijksche ronde te beginnen, maar wie zou hen langs den rechten weg sturen?
Beneden ook bleef de geul star aan 't wachten, ofschoon herhaaldelijk opgeschrikt uit haren zonnedommel, telkens wanneer het looze schot knallen kwam van een feestvierend man die uit de Zoccodrukte daalde.
Immers, overal zag men in die tijden, die eenmaal als star en doodsch gegolden hadden, het nieuwe reeds ontspruiten, en alles scheen te wijzen naar toekomstige volmaking. Doch bij het zoeken naar het nieuwe leven, dat opkwam, vergat men licht, dat in de geschiedenis als in de natuur het sterven en het geboren worden eeuwig gelijken tred houden.
Boven uit de stijve wrongen staken de bloemen, bij de inplanting aan den stam omwoeld met boomwol. Bleek en star praalden ze onder het gedempte licht der ramen, onevenredig groot voor het tenger gewas. «Je hebt ze in 't geel ook," vertelde de baas.
Hij staarde met groote oogen in het boek, zooals een kind dat voor het eerst een onrecht ziet, met groot oog vol pijn er star naar kijkt. In de zachte ochtend was het een verschrikking, zooals de nacht is, en zijn oog ging open zooals de nacht, en zijn hart als de nacht. Hij was zeer jong, hij was als eene bloem.
Neen, die krant daar in zijn handen, die »Star" deed hem geen goed. »Een monsterpetitie," ging hij voort, »geteekend door 32500 namen, vraagt aan de Regeering uitbreiding van het kiesrecht, maar de Boeren smijten de petitie natuurlijk in de snippermand." Hij lachte, maar 't was geen gulle lach.
Wat was deze gestalte uit de duisternis, die geen andere zorg had, dan eene opgaande star voor schaduw en wolken te behoeden? Dit was Jean Valjeans geheim; dit was ook Gods geheim. Voor dat dubbel geheim deinsde Marius terug. Het eene stelde hem eenigerwijs aangaande het andere gerust. God was in dit avontuur evenzeer zichtbaar als Jean Valjean. God heeft zijn werktuigen.
Zij had stroo- en hooi-sprieten in 't haar, niet als Ophelia, door Hamlets krankzinnigheid aangestoken, maar wijl zij op den zolder van een stal geslapen had. In weerwil van dat alles was zij schoon. Welk een star zijt gij, o jeugd! Ondertusschen stond zij voor Marius stil met een zweem van vreugde op haar bleek gezicht en iets dat naar een glimlach geleek.
O, ik zie aan uw voorhoofd de schitterende star, die als een licht voor België's kunst zal schijnen; nu omgeeft u eens de zoo lang verdiende luister!
Natuur en Menschheid voelde ik mij verbonden; In ú wilde ik ’t Heelal in de armen sluiten.... Gij, engel! zijt mij tot geluk gezonden! Vóór ik haar had gezien, was dof en koud De zomersche natuur, zoo warm en licht, In ’t beekgeruisch hoorde ik geen stillen kout, Voor mij was bloem noch star een zoet gedicht;
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek