Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 oktober 2025
Ja, Soun vond hem minder onverschillig dan vroeger, alsof hij verwachtte dat er iets gebeuren zou... Wat, dat kon Soun niet zeggen. Bezat zijn heer ook vergif dat hem kwaad zou kunnen doen? Soun geloofde het niet, want juist had hij dien ochtend een twaalftal pillen in de Houang Pou moeten werpen, die hem wel eens verdacht voorgekomen waren.
»Zoek Soun op en breng hem hier!" zeide Kin-Fo tot den hofmeester, die iedereen in 't werk stelde om den niettevinden bediende te zoeken. Wang en Kin-Fo bleven alleen. »Ons verstand zegt ons," sprak de philosoof, »dat een reiziger, te huis teruggekeerd, eenige rust moet nemen." »Laat ons dan verstandig zijn!" was het eenvoudig antwoord van den leerling van Wang.
Iedere voetzool van den rechtervoet van het pak had een bus, waarin de stok, die als mast dienst moest doen, kon worden bevestigd. Kin-Fo, Soun en de beide agenten strekten zich op den rug uit; vervolgens trokken zij het been op, bogen de knie en plaatsten den stok in de bus, na aan het uiteinde het hijschtouw van het zeil bevestigd te hebben.
't Viel niet te loochenen dat Soun, die nooit daar was waar hij wezen moest, zich ook thans nergens liet zien. Hij had zich zeker een of ander zwaar vergrijp te verwijten, eenige onhandigheid, in 't afzijn van zijn meester gegaan, en al vreesde hij niet voor zijn rug en schouders, die aan de rotting gewend waren, alles leidde er toe om te doen gelooven dat hij thans bevreesd was voor zijn staart.
Daarenboven heeft men opgemerkt dat deze dieren eenigszins huiverig schijnen te zijn om voorwerpen, die zich bewegen, te grijpen. Als Soun dus onophoudelijk in beweging bleef, liep hij het minste gevaar; men kan dus begrijpen dat hij heel wat beweging maakte. De scaphanders zetten hun tocht op deze wijze ongeveer een uur voort, juist lang genoeg voor Kin-Fo en zijne gezellen.
Nauwelijks hield het geluid op van de hoefslagen der kameelen, waarop deze practische Amerikanen huiswaarts keerden, of een aantal mannen, aangevoerd door den gids, wierpen zich op Kin-Fo, die vruchteloos trachtte zich te verdedigen, en op Soun, die vruchteloos trachtte te vluchten.
Het was door de poort van een dezer verlaten bastions dat Kin-Fo en Soun, na op stroo een zeer slechten nacht doorgebracht te hebben, den volgenden ochtend geleid werden door een dozijn lieden, die natuurlijk alleen tot de benden van Lao-Shen konden behooren. De gids was verdwenen. Maar Kin-Fo wist zeer goed wat hij hiervan denken moest.
Maar mocht men hem gelooven dan diende men op ernstige moeielijkheden bedacht te zijn na het overschrijden van de bescherming, die de Chineezen hebben opgericht tegen de invallen der Mongoolsche horden. De toebereidselen tot de reis waren weldra gemaakt. Men vroeg Soun niet of hij geneigd was de reis mee te maken. Hij diende te volgen.
Men moest op alles bedacht zijn, en men was het ook. Den 26n Juni des middags te 12 uur stapten Kin-Fo, Craig-Fry en Soun aan boord van de Peï-tang en daalden de Peï-ho af.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek