Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
En dat mocht de soldaat graag hooren. Maar daar hij alle dagen geld uitgaf en nooit iets ontving, hield hij eindelijk bijna niets meer over, en nu moest hij de mooie kamers, waarin hij gewoond had, verlaten, en boven op een klein kamertje onder het dak wonen, zijn laarzen zelf poetsen en ze met een stopnaald dichtnaaien.
De soldaat bleef nu nog zoolang, tot het arme vrouwtje begraven was, en toen stapte hij met eene tasch vol goudgeld het bosch weer door. Waar nu naar toe? Kom, denkt de soldaat, ik ga eens naar eene groote stad, ik ben nu rijk, ik wil ook eens wat plezier van mijn geld hebben. Gezegd, gedaan. Neen, maar, wat eene prachtige stad was dat! Wat hooge, groote huizen.
Hoor dan, eens op een avond, zoo heerlijk als deze, maar iets later in het jaar, in Juli ongeveer, ging ik den weg langs, die voorbij het park voert, en zong: "Hij is geen keizer, bij is geen koning; Hij is soldaat, hij is soldaat."
Daar heeft een gewoon soldaat geen zeggen of oordeelen over," hernam Drieling. "In dienst heb je te doen wat je geheeten wordt. Ik wil je dan ook wel zeggen dat ik voor mij er met plezier voor teekenen wil om m'n heele verdere leven alle nachten zoo goed te liggen als de laatste drie nachten."
Naar de gevangenis, arm kind, antwoordde ik zoo zacht ik kon, zooals een goed soldaat tot een gevangene moet spreken, vooral tot een vrouw. Helaas, wat zal er van mij worden! Heb medelijden met mij, meneer de officier. U is zoo jong, zoo lief!.... Toen, zachter: Laat mij ontsnappen, zeide zij, ik zal u een stuk van de bar lachi geven, dat u door alle vrouwen zal doen beminnen.
En nu staat daar reeds 27 jaar een Turksch soldaat op wacht, om op te passen, dat, alvorens is uitgemaakt wie recht kan doen gelden op dat venster, er geen van alle met de vingers aankomt.
Don Juan Pince De Leon, een oud soldaat, die reeds in den oorlog tegen de Mooren bijna grijs geworden was, had door zijn' moed en beleid in de Nieuwe Wereld het zóó ver weten te brengen, dat hij Bevelhebber eener provincie op Hispaniola geworden was.
Wat het gebruik betreft, om den Heilige zijne schoenen te brengen, dit zal ontstaan zijn uit de overlevering, dat de goudbeurs, welke hij den berooiden soldaat toewierp, juist in deszelfs schoenen gevallen is, die voor het bed stonden.
Om 5 uur verscheen een andere soldaat: "U kunt doorreizen, maar u moet dadelijk Passau verlaten." Mijn eerste ingeving was een sprong van blijdschap te doen, maar toen: "dadelijk Passau verlaten? Er was toch geen trein meer naar Frankfort?" Ik was zoo vrij deze vraag ook aan onzen bewaker te stellen. Neen, dat was zoo, maar de Hauptmann had het zoo gezegd.
Saint-Cyr in kwartier in het Jezuïetenklooster met een overdaad van wijn, bier, olie en meel in de kelders, speelde intusschen viool, duldde geen enkelen gekwetsten of zieken soldaat in het reusachtige gebouw, hij wilde alleen zijn deed niets om het moreel zijner mannen op te heffen en was ternauwernood te bewegen een paar flesschen wijn af te staan voor een gekwetsten hoofdofficier.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek