Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Hem en my zult ge verschynen in den droom... en myn arm zal niet slap nêervallen by de gedachte aan Kusco's verlatenheid, noch hy bedroefd zyn door 't besef dat zyn genot my de ziel verscheurt. Voor 'n liefde als de uwe, Aztalpa, is almacht noodig. Wéés almachtig, gy kunt het, gy moogt het, gy moet het!
Drinkt gij geen grog na uw middagmaal? Soms. Houdt ge van sterken of slappen grog? Niet te slap. Hoeveel glazen drinkt gij dan? Dat hangt ervan af. Zijt gij bereid te zweren, dat gij soms niet drie of vier glazen drinkt?
Zij zweeg. Soms ... dan denk ik, dat ik ook zoo niet goed doe, voor u. Dat ik op de eene of andere manier u beleedig en pijn doe. Dan zit ik altijd daarover te denken en dan geloof ik, dat het goed zoû zijn voor altijd afscheid van u te nemen. Zij zweeg nog; roerloos zat ze, hare handen slap in den schoot, haar hoofd lichtjes neigend, een glimlach om haren mond. Zeg me iets ... vroeg hij.
Hij was heel grappig, en de moeder en de dienstboden hadden allen zoo'n pleizier, dat ze soms slap van lachen waren. Sigurd keek hem aanhoudend aan, dien heelen avond, maar hij lachte niet. De knecht ging een oogenblik in den stal om het paard te verzorgen, en dat nam de moeder waar, om Sigurd te vragen, hoe hij den nieuwaangekomene vond.
Zeg aan vader dat ik wil gaan slapen." "Je bent heelemaal koud! Wil je soms wat thee?" Maria Clara schudde het hoofd, deed de deur van haar slaapkamer op slot, en liet zich slap neervallen op den grond, aan den voet van een heiligen-beeld. "Moeder, o moeder, moeder!" snikte ze. Door het venster en de deur, die uitkwam op het platte dak, viel het licht der maan.
Toen liet hij zich weer in zijn armstoel vallen, zoo slap en uitgeput door zijn gemoedsbeweging, dat wij hem brandewijn in de keel moesten gieten, om te voorkomen, dat hij in zwijm viel.
Stubener stond bleek en slap in de deur, blijkbaar had hij moeite zich op te houden. "Ik zal later met je spreken," zeide Pat tot hem. "Doe de deur achter je dicht." De deur werd gesloten en zij waren alleen met hun beiden. Glendon sprak niet. Zijn gezicht droeg een sprekende uitdrukking van leed en verslagenheid. "Nu?" vroeg zij.
»Heel gelukkig mijnheer,« antwoordde Oliver. »En heel dankbaar voor uw goedheid.« »Je bent een brave jongen,« zei Mr. Brownlow met vaste stem. »Heb je hem wat te eten gegeven, juffrouw Bedwin? En een of ander slap drankje zeker?«
Waarom toch, wanneer zij mij verlaten, hangen mijne vreugdevanen slap en plat neer? Waarom toch zijn er boomen onder wier gebladert ik nooit wandel of verheven en melodieuze gedachten dalen in mij neer! Wat met dien koetsier als ik op den bok aan zijn zijde zit? Wat met dien visscher die aan de kust zijn zegen uitwerpt, terwijl ik in 't voorbijgaan een oogenblik blijf kijken?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek