Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 oktober 2025
Sietske is geïdealiseerd tot Fancy, maar Fancy doet zich in haar brieven aan Max voor als een gewoon meisje, dat voor haar examen leert, omdat hij anders te wolkerig schrijft, om begrepen te worden door meisjes, die niet in de wolken wonen. Daarom vraagt Fancy aan Max om haar iets te leeren.
Onder den indruk van de hartstochtelijke vereering van Sietske is in den zomer van 1861 zijn scheppingsdrang plotseling opgevlamd: in enkele weken schrijft hij de Minnebrieven. Evenals in de dagen, dat hij Max Havelaar schiep, geniet hij van zijn eigen schepping. Aan Tine schrijft hij: "Ik heb een stijl die ik zelf niet ken. Je zult zien, muziek en onweer.
De een kende en wist wat, de ander niet. Hoe kon 't oom Sybrand bekend wezen dat 'n "heele troep" menschen zóó had Sietske vertaald te-zaamgenomen "dom" was? Er is veel oefening in begrip noodig om intezien hoe weinig er door sommigen kan begrepen worden. Holsma h
Hoewel Tine reeds aan zijn "caprices" gewend was, en hoewel haar stelselmatig werd voorgehouden, dat zij boven een gewoon huwelijk verheven moest zijn, heeft deze verhouding tot Sietske haar erg gehinderd.
Dergelijke bezwaren vindt hij "klein en niet in harmonie met alles." Op zijn aansporing gaat Sietske werken voor het examen voor onderwijzeres; zij moet zich ontwikkelen om hem van dienst te kunnen zijn. Sietske heeft zich door hare akten onafhankelijk gemaakt: ze heeft werk gevonden in Engeland, later in Indië.
Zoo sprak 'n stem, eerst op eenigen afstand, toen naderby, en weldra zelfs aan z'n oor. Hy had 'n flauw besef dat iemand bezig was hem opterichten. Sietske! mompelde de slapende. Ja, zoo heet ik! Maar hoe weet jy dat? Sietske... Holsma! Wel zeker! Maar wie heeft je dat gezegd? En hoe kom je hier? Heel fatsoenlyk is 't niet! Ben je dronken? 't Is 'n groote schande voor zoo'n jong bloedje!
Hoewel vervuld van Sietske, toch blijft Tine de eerste: "Je weet heel goed dat ik dood ongelukkig zou wezen zonder jou, en je begrijpt heel goed het onderscheid tusschen eene caprice en de verhouding tusschen u en mij die oneindig inniger is," schrijft hij haar als antwoord op een verdrietigen brief, waarin ze hem verwijt, dat Siet hoogstwaarschijnlijk meer waarde voor hem heeft dan zij.
Hy kleedde zich aan, en trad in het andere kamertje, waar-i z'n gastvrouw en de kleine Sietske meende aantetreffen. Maar er was niemand. Nu eerst bedacht hy dat-i, na de weinige woorden die hy verstaan had, geen verder gesprek had waargenomen. Het jonge meisje was zeker na 'n kort bezoek by haar "nicht" reeds weder vertrokken. En Vrouw Claus zelf?
Ja, maar ... zieje, de onderste helft van ... de kaart is veel kouder en natter, riep Sietske. Wat 'n barbaarsche uitdrukking! Sietske beweerde dat Willem pedant was. Hy plaagde haar met: "ja, kind!" Ze zei, 't kwam van Livius en kegelsneden. Pedanterie, kind, is de byzondere deugd die 'n oudsten broeder versiert. De dokter zei er niet duidelyk neen op, en vroeg wat-i genoteerd had?
De liefde voor Sietske, de briefwisseling met Sietske, de afkeer van haar stiefmoeder, zoowel als de liefde voor Tine en de kinderen en zijn Indisch streven vormen er den achtergrond van.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek