Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Zijn dat geen geuren van lavendel, seringen en pinksterbloemen? 't Is een heerlijkheid ze in te ademen op dezen grijzen najaarsdag midden in de stad. Als ik maar denk aan dat gezegend plekje grond, dan begint 't dadelijk om mij heen te gonzen en te geuren. En eer ik het zelf weet, zit ik in een kleinen rozentuin vol bloemen, en omheind door een ligusterhaag.
De vleermuis zwingt om 't donker huis, Ik moet mijn venster sluiten; Reeds menig vlinder op de vlam Van 't nachtlijk licht naar binnen kwam Of gonsde voor de ruiten. Hoe dicht is het kastanjeloof Hoe geuren de seringen, Hoe gaat de krekel ginds in 't gras Alsof de dag al komend was Opnieuw aan 't zingen!
De tijden van vroeger waren voorbij, dacht zij; de vroolijke jeugd in de ouderlijke zonnige woning, met haar moeder en haar broers en zusters; haar onschuldige guitenstreken met vriendinnetjes van school; haar meisjesdroomen onder de seringen en jasmijnen van hun tuin; haar engagementstijd, vol idealistische hersenschimmen, met Frans.
Wij kwamen er in de volle lente, een late, noorsche lente, waarin alles tegelijkertijd bloeit binnen enkele dagen, seringen en gele klaprozen en allerlei andere zomer- en lentebloemen. Zooals men Stockholm heeft genoemd het noorsche Venetië, zoo heeft men Gotheborg met hollandsche steden willen vergelijken.
De gansche harmonie van het jaargetijde vereenigde zich tot een liefelijk geheel; al wat in de lente te voorschijn komt en verdwijnt, had zijn gewonen loop; de seringen verdwenen, de jasmijnen kwamen te voorschijn; sommige bloemen waren ten achter, eenige insecten waren te vroeg; de voorhoede der roode kapellen van Juni verbroederde zich met de achterhoede der witte kapellen van Mei.
En ze dacht aan haar Frans, en hoe hij haar gevraagd had in hun tuin onder de bloeiende seringen, en zij dreef hem en ze was een druppel water op een steen, tèk, tèk, tèk....
Dat gij gelukkig zijt, dat mijnheer Pontmercy Cosette hebbe, dat de jeugd den ochtend huwe, dat u, mijn kinderen, seringen en nachtegalen omgeven, dat uw leven een schoon grasperk met zonneschijn zij, dat alle verrukkingen des hemels uwe ziel vervullen en dat eindelijk ik, die tot niets meer dien, sterve; dat alles is stellig goed.
Als wij voorbij tuinen kwamen, zagen wij de takjes der seringen tusschen het groen, dat door een zacht koeltje bewogen werd en soms viel de bloesem van een vroeg bloeienden boom ons op 't hoofd.
Het atelier was vol rijken geur van rozen, en zoodra de lichte zomerwind in de boomen van den tuin trilde, kwam er door de opene deur een zware adem van seringen, eene fijnere aroom van den roze-bloeienden meidoorn binnen.
God toont, door mij 't leven En voedsel te geven, Hoe Hij me bemint. Het starrengeflonker Vervrolijkt het donker; De lichtende maan Begint op de weiden Haar glanssen te spreiden, En speelt door de blaên. Al ziet men geen kleuren, Men wordt tog door geuren Verkwikt waar men gaat, 'k Hoor zelfs in seringen Den nagtegaal zingen, En 't kwarteltje slaat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek