Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 oktober 2025
Hij was bleek, zijn blikken dwaalden halsstarrig en dwaas in het rond, en velen bemerkten dat twee vingeren zijner rechterhand met bloed geverfd waren. Niemand hunner dorst hem naderen; want de dood straalde uit zijn ogen, en ieder zijner blikken ging als een schicht in de zielen dergenen die hem bezagen.
Eindelijk gaf hij zijn paard de spoor, en verdween als een schicht tussen de bomen des wouds. Het volk poogde zijn gulden harnas tussen het loof nog te ontdekken, maar tevergeefs de draver had zijn meester reeds ver uit het bereik hunner ogen gevoerd, dan bezagen zij elkander, en zuchtten met droefheid "Hij is in de Hemel teruggekeerd!"
Ferguut zag Keye, die met hem had gespot, en nooit had hij zich zoo krachtig gevoeld. Niemand kende hem. Keye meende al wel gemakkelijk spel te spelen. Hij stiet met zijn lans tegen 's ridders schild, en de schicht brak. Los, spottend, kwam Ferguut's slag terug. Keye tuimelde achterover, en hij viel in een beek, die door de vlakte stroomde. "Help mij " riep hij, "help mij, of ik verdrink.
Ten laatste bezwoer de oude monnik hem, om Gods wil en der vaderen eer, ridderspel en wapenhandel weer op te vatten. De schildknapen vermaakten zich toen juist iederen dag met het hanteeren van den werp-schicht. Juliaan muntte weldra uit in dat spel. Hij mikte zijn schicht in den hals eener flesch en trof de hoogste windwijzers, dat hun punten versplinterden.
Een andere toren, op vierkanten voet en met een puntig dak, beheerscht het dorp aan den anderen kant van het dal. Dat is de Schichtthurm, welks klok vroeger de uren van de Schicht sloeg, dus de tijd van het neerdalen in de mijn.
Ik zweer u bij Cupido's strafsten boog, En felste schicht met gouden punt, bij de onschuld Van 't duivenspan, dat Venus' wagen trekt, Bij al wat harten bindt en liefde wekt, En bij de vlam, waar Dido zich den dood Door bracht, toen de Trojaan haar valsch ontvlood, Bij alle de eeden, die de man ooit brak, In aantal meer dan die de vrouw ooit sprak; Gij treft ter plaatse, die gij hebt bedacht, Mij waarlijk morgen aan te middernacht.
Vol ontzag, Look ik mijne oogen, die niet oogen dorsten: Een schelle schicht schoot schichtig uit den hoogen, En sloeg mij. Ik bezwijmde .... ontwaakte, en zag De lucht geschraagd door duizend kleurenbogen. Daarboven, in een kolk van licht te pralen, Stond reuzengroot de Jonkvrouw, en een lach Voelde ik van haar verengeld aanschijn stralen.
Geef dezen ridder een paard, Locksley; want ik zie dat uwe schutters die opgevangen hebben, welke los liepen, en laat hem ongehinderd vertrekken." "Zoo ik niet begreep, dat ik een stem verneem, welke men niet mag tegenspreken," antwoordde de schutter, "dan zou ik den sluipenden schurk een schicht achterna zenden, welke hem de moeite eener lange reis zou besparen."
Hier en daar voor de deur ener woning zag men een huisvader zijn vrouw en zijn kinderen beurtelings omhelzen; maar dan vaagde hij welhaast de droeve traan uit zijn ogen, en verdween, als een schicht, met zijn wapens in de richting der Vrijdagmarkt. De moeder bleef lang nog op de dorpel harer woning staan, en bezag nog lange tijd de hoek, achter dewelke de vader harer kinderen was verdwenen.
Een andere toren, op vierkanten voet en met een puntig dak, beheerscht het dorp aan den anderen kant van het dal. Dat is de Schichtthurm, welks klok vroeger de uren van de Schicht sloeg, dus de tijd van het neerdalen in de mijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek