Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Scheriff, waar hebt gij dien geleerd? Bij de huilende Derwischen in Stamboel. In onzen vrijen tijd worstelden wij wel. Zoo, zoo! Ik dacht al dat gij een heel ander persoon waart dan gij voorgeeft te zijn. Dat is je geluk, want als gij getracht hadt, ons om den tuin te leiden, gaf ik niet veel meer voor je leven. Nu moet ge echter niet meer naast, maar tusschen ons zitten.
Dat zou wat moois zijn geweest! Dan zouden zij hebben gezien dat ik al mijn haar had en dus geen goed muzelman, nog veel minder een Scheriff wezen kon. Daarom antwoordde ik met voorgewende kalmte: Hoe komt ge er bij! Kan een Scheriff ooit het hoofd ontblooten. Ik ken de Mukteka el Ebhur en de Mischkat al Masabih en de beroemde Fetavi van Alem Gtoiri en van Hamadan op mijn duimpje.
Gij lijkt sprekend op hem, zoowel wat de houding als gezicht betreft, alleen is uw haar en baard veel korter en lichter! Dus bestaat er tusschen hem, den Giaur, en mij, den Scheriff, althans een onderscheid waarover ik mij van harte verheug. Maar wie zijt gij eindelijk? Een Bokadschi uit Ostromdscha! Gij moet dus alles vrij nauwkeurig weten.
Die natuurlijk het allerminst. Dat begrijpt gij zoo niet, ofschoon gij een Scheriff zijt. Ik wil aannemen dat de Skipetaren die vreemdelingen het leven sparen, maar alleen onder voorwaarde dat zij hun het geheim mededeelen. Maar dan vergeet gij toch de hoofdzaak! merkte ik op. En dat is? vroeg hij haastig.
Hebt ge mij dan soms gezegd, hoe lang ik mocht wegblijven? Doe toch niet zulke dwaze vragen, ezel! Vooruit, maakt dat ge komt, waar wij zitten. Als ik er zin in heb! hernam ik, want in weerwil van mijn rol als Scheriff, begon zijn manier van doen me toch zeer te vervelen. Ge behoeft nergens zin in te hebben, begrepen?
Zij schenen niet den minsten zin te hebben zich ook maar eenigermate door mijn waardigheid van Scheriff te laten imponeeren.
De bode beschreef u zoo nauwkeurig, dat geen vergissing haast mogelijk was en ging toen heen. Geen kwartier later kwaamt gij. En wien meendet gij te zien? Een Scheriff. Ik kon niet vermoeden dat gij de vreemde Effendi waart, die zou worden vermoord. En hebt gij ook ons gesprek beluisterd? Neen, want uw persoon leek mij niet van voldoende gewicht.
Tegenweer paste niet in mijn rol van Scheriff, maar 't was toch ook niet naar mijn smaak om mij als een kleinen jongen door elkaar te laten schudden. Ik pakte hem dus ook bij zijn borst, trok hem eerst naar mij toe, en stootte hem toen op armslengte van mij af, zoodat hij mij los moest laten. Toen bukte ik mij een weinig, hief den kerel in de hoogte en wierp hem op den grond.
Bedelen, wilt gij een Scheriff beleedigen? Eten, drinken en een nachtverblijf krijg ik overal. Waar hebt gij dan den laatsten nacht geslapen? In Ostromdscha! O daar! Daar stellen wij zeer veel belang in. Beiden wisselden een blik van verstandhouding en meenden dat ik dien niet bemerkte. Waarom? Hoort gij daar soms thuis?
Dan blijf ik, maar de vijf piasters moet gij mij onmiddellijk uitbetalen. Scheriff, denkt gij misschien dat wij geen geld hebben! Neen, maar ik weet dat ik het niet heb, en graag iets op zak zou hebben. Nu, die kleinigheid kunnen wij u wel uitbetalen. Hij wierp mij tien piasters toe, en toen ik hem verbaasd aankeek, zeide hij: Nu, strijk maar op. Wij zijn rijk genoeg!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek