Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Hoezeer ik reden heb, gunstig over het gepreek te denken, blijkt wel uit het feit, dat ik thuis in allen ernst kerkje speelde. Dan zette ik twee stoelen met de ruggen naar elkaar. Dat was de preekstoel. Op de beide randen der rugleuningen legde ik den Bijbel. Liggende met de knieën op den eenen stoelmat, las ik uit den Bijbel voor en liet de gemeente opgegeven psalmen en gezangen zingen.
Op het donker-groene behangselpapier der wanden hingen mijne kunstplaten, teekeningen en schilderijtjes in hunne stemmige kaders. Nevens de deur blonk mijne oud- grieksche icone als een massieve gouden plaat. Ik keek naar de mooi-gebonden ruggen mijner boeken in groen, bruin, blauw rood leder of wit pergament met hier en daar wat dof verguldsel.
Zoodra ze ons in het vizier kregen, was er een haastig ophalen van doeken en sluiers, niet alleen over de gezichten, maar over het geheele hoofd. Toch was dat nog niet voldoende, om blijk te geven van haar zeer bijzondere zedigheid. De schoonen presenteerden ons haar ruggen, hoogst onbeleefd, en liepen ons in die houding voorbij, op zij gaande op de manier van de krabben!
Zie ze plassen in 't menschenbloed, geen dieren- maar MENSCHENbloed! Eertijds, nu ja, maar thans: de Keizer, de Koning, het Vaderland roept. Nu.... voorwaarts! Een nieuw bloedblad: nieuwe lauweren! En ginder zie, zij zoekt zich te verbergen die breede schaar van huichelaars, gekweekt in de school van den oorlog. Met de hel in het hart, hebben zich die ruggen gekromd.
Op verschillende punten der kust voeren wij in de sloep naar den wal, en de matrozen namen ons op hun stevige ruggen, om ons neer te zetten op het strand. Zoo heb ik herhaalde malen tusschen de hoopen verbrokkelde muren, verkalkte voorwerpen en verwrongen ijzerwerk rondgeloopen op de plek, waar eertijds Saint-Pierre lag, de mooiste en tegelijk de modernste stad in de zee der Antillen.
Zij had een reisspiegeltje in den zak en wilde dit te voorschijn halen; maar toen zij de ruggen van den koetsier en van den klerk zag, dacht zij, dat zij zich zou schamen, wanneer zich een hunner mocht omkeeren, en dus haalde zij den spiegel niet te voorschijn.
Ik zou vroeg 's morgens vertrekken; maar eer alles goed gepakt was, de lasten behoorlijk over de muildieren verdeeld waren en elke kant van hun sterke ruggen gelijkmatig was belast, werd het middag en namiddag. Een drom van bedelaars dringt zich dan erbij om fooien voor het wenschen van een goede reis, 't geen ook niet weinig ophoudt.
Pieps en Poel stonden met kromme ruggen en stijvige staarten op de aanrechtbank toe te kijken. "Hou het paard toch vast!" "'t Doet geen kwaad. 't Is een mak beest!" De merrie stond schuin op de tuintrap en snoof de biefstuklucht op. "Kischt! Kischt!" riep ik. "Laat 'm toch gaan!" Lou dekte de tafel. Pieps en Poel bromden tegen het paard. Toen kwam het de tuintrap op. "Kischt! Kischt!"
Het vasten en de onthouding verarmden zijn bloed, prikkelden zijn zenuwen, en, zooals de lieden zeiden, steeg de wind hem naar zijn hoofd. Zoo kwam het, dat de ruggen der kosters niet goed onderscheiden konden, wanneer een pastoor veel vastte of veel at. De eenige vijand dezer geestelijke macht met neiging tot wereldlijke tevens, was, zooals we gezegd hebben, de alférez.
Van deze punt verheft zich de lage, met een weelderigen plantengroei bedekten bodem, langzamerhand van heuvelreeks tot heuvelreeks opklimmende, tot de breede ruggen van een fiere bergketen, wier toppen eene hoogte van ongeveer twee duizend voet bereiken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek