Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 oktober 2025
De rokken hingen in flarden. Het zeewater spoelde den boel van ons weg. Het was jammerlijk. De reddingboot hadden we zes maal dichtbij gezien, o zoo dichtbij. We hoorden de lui roepen, maar ze konden ons zeker niet bereiken, en als de boot dan weer wegdreef, was het om gek te worden. Er zijn menschen gestikt.
Een jonge Schaffhauser man lag er boven op te slapen; zijne pijp was hem uit den mond gevallen; zijne bruin verbrande echtgenoote, met wolle rokken en bloote voeten, hield het paard bij den teugel, om het tegen het uitglijden te behoeden.
Weldra zag hij op den weg bultenaars van de beide geslachten, van allen leeftijd en allen stand verschijnen. Allen, met groote paternosters in de hand, baden devotelijk. En hunne gebeden geleken op het gerikkik van kikvorschen in eenen vijver, 's avonds, na een warmen dag. Daar waren moeders met bulten, die gebochelde kinderen op den arm droegen, terwijl andere kleinen aan heure rokken hingen.
Dan trekken de blonde, als goud glanzende haren, die gegolfd en geparfumeerd zijn, de aandacht en ze komen in verrukking. De kanten en strooken van de rokken wekken niet minder de bewondering, en de dames kunnen haast niet weg komen van de plaats.
Zijn hand lag tastend in split van 'r rokken, aaiend bewreef 't dradige keper dat omspande 'r magere billen. "Nou Joozep!", klaagde ze nattig van lippenbeweeg: "nou, zit nou stil!" en grijpend een dop uit den zak, riep zangrig ze uit: "Vijf!... Nommertje vijf!"... "Krijg kramp in je lijf," rijmde Joozep, 'n cursausche amandelschil schuivend naar 't nummer.
En in deze vermomming, onbeholpen struikelend over zijn ongewone rokken, en een vloed van vrouwelijke verwenschingen doend neerdalen op zijn eigen hoofd, met een schrille falsetto om in zijn rol te blijven, en temidden van het brullen eener menigte die er op uit was om hem te lynchen, kwam de oorspronkelijke ontdekker van Herakleophorbia IV, den corridor der Chesterfield-Mansions af, midden tusschen die verwoede wanordelijke menigte, en verdween aldus geheel van het tooneel der gebeurtenissen die ons verder verhaal vormen.
Als zij vast overtuigd waren van die »glansrijke overwinning" die hen verkondigd werd, dan zouden zij niet zelve gekomen zijn, om te vragen, te bespieden, te luisteren. Zie eens daar ginds! Dat is de draagstoel van Diogenes die dáár van Lysander. Gindsche wagen behoort aan Alexander; die slaven in roodzijden rokken zijn in dienst van Hermias.
Ze wipte dan op, bloosde minzaam en zette eene flesch met zoete likeur op tafel. Ze vulde de kleine glazekens. Haar lichaam bukte voorover, heel dicht aan bij Johan, die de buigzame elegantie van haar leen bijna onder de hand te bewonderen kreeg. Ze draaide rond hem, raakte met haar zwaaiende rokken zijne knieën, welke hij met wanhopige beleefdheid probeerde onder de stoelsporten te steken.
Alle aanmatiging zoowel als valsche zedigheid was geweken, ieder schertste en spotte zonder zich meer te bedwingen; er werden vroolijke liedjes gezongen; de rokken gingen uit: de bedaardsten werden snapachtig en de druksten werden stil: in 't kort, het druivennat begon zijn invloed uit te oefenen, en ik te denken dat het voor mij ook welhaast zaak zou worden, het voorbeeld van Heynsz te volgen en mij stil te verwijderen, toen Helding, die een oogenblik naar buiten was geweest om wijn te halen, weder binnenkwam met het bericht, dat er een Heer in 't portaal was om Heynsz te spreken.
Ofschoon de luitenant inderdaad niet naar Malacanan het paleis van den gouverneur geweest was, had deze toch van de zaak gehoord. "Vrouw en monnik kunnen niet beleedigen," had hij lachend tot een zijner adjudanten gezegd, die hem 't geval had medegedeeld. "Ik wou wel in vrede leven den tijd dat ik nog hier ben, en ik wil geen kwestie meer hebben met mannen in rokken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek