United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wij zagen de punt van een voet, die aan Moore scheen te behooren; daarop zagen wij Reynaud, in een vogel veranderd, en tot ons nederzwevende, alsof hij kopje onder in het water wilde springen; met uitgestrekte armen en beenen; zijn schapenbout achter hem aanzwevende, terwijl hem de stok uit de handen ontglipte; dat duurde een oogenblik: daarop hoorden wij een doffen slag, alsof er een matras uit een venster werd geworpen.
Mijne beurt is gekomen om aan land te gaan; en met haastige riemslagen voeren onze roeiers ons naar Nukuatéa. Op het strand komen eenige officieren ons te gemoet; onder hen bevindt zich mijn collega, de chirurgijn-majoor Reynaud.
Macdonald was daaromtrent minder gerust; en hij had gelijk, want in het eind waren wij geheel aan het dwalen, en zwierven een uur lang doelloos rond, terwijl Reynaud en Sémiond voortdurend met elkander twistten. Daar wij niet verder konden dalen, moesten wij, tot onze groote ergernis, blijven waar wij waren.
"Reynaud had welwillend op zich genomen, voor de levensmiddelen te zorgen; maar juist toen wij gereed stonden te vertrekken, zag ik, tot mijn groote spijt, dat hij van mijn goed vertrouwen gebruik had gemaakt om een klein vaatje wijn mede te nemen, dat ons al dadelijk tot grooten overlast was. Het was natuurlijk uiterst ongemakkelijk, dit vaatje in de hand te houden.
"Maar in plaats van te springen, begon Reynaud zich om en om te draaien, voor zoover dat op den gladden ijsdam mogelijk was; toen sloeg hij zijne handen voor het gelaat, roepende: "Neen, op mijn woord, neen! neen!! neen!!! dat is onmogelijk!" "Wat er toen eigenlijk met hem gebeurd is, weet ik niet.
Althans dit kwam mij zoo voor; Macdonald hield echter dien berg voor lager dan de Pelvoux, en Reynaud dacht dat hij omstreeks even hoog was. "Deze berg was niet meer dan twee mijlen van ons verwijderd; tusschen hem en ons gaapte een vreeselijke afgrond, waarvan wij den bodem niet konden zien.
De oude Sémiond had zonder ongeval de bezwaarlijke operatie volbracht; ook Reynaud; maar Macdonald, die hen volgde, gleed uit terwijl hij een groot ijsblok trachtte te beklimmen; ware hij niet stevig aan het touw vastgebonden geweest, dan zou hij onmiddellijk in een diepe kloof verdwenen zijn.
Reynaud probeerde om het te dragen, maar gaf het weldra over aan Giraud, die er ook al spoedig genoeg van had; eindelijk hingen zij het op aan een stok, dien zij op hunne schouders droegen. Wij stapten zonder ophouden door naar het dorp La Pisse, waar Pierre Sémiond woonde, die, naar het algemeene zeggen, beter dan eenig ander bewoner der vallei, met den Pelvoux bekend was.
Een wegopzichter, Jean Reynaud genaamd, dien zij op hun tocht hadden medegenomen, schreef de mislukking aan het te ver gevorderde saizoen toe. De heer Whymper, den raad van Reynaud volgende, kwam dus in de eerste dagen van Augustus 1861 te La Bessée, een dorp in de vallei der Durance, waar hij tegen den 3den dier maand zijn vriend en landgenoot Macdonald bescheiden had.
Onze tweede metgezel was een jonkman van zeven-en-twintig jaar, die ons weinig reden tot tevredenheid gaf. Hij dronk den wijn van Reynaud, rookte onze sigaren, en hield zeer kalm onze provisiën achter, toen wij half dood waren van honger.
Woord Van De Dag