United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !


Markies de Zenette en mijn meester omhelsden don Pompeyo, die vroeg ter ruste wilde gaan en lieten hem alleen met zijn bloedverwant. Bij het ontwaken belastte don Mathias mij met een nieuwe opdracht. "Gil Blas," zei hij, "neem papier en inkt om drie brieven te schrijven, die ik je zal dicteeren; ik maak je hierbij tot mijn secretaris." "Mooi zoo," zei ik tot mij zelf, "dat geeft al meer werk.

"Zeer gaarne," antwoordde don Pompeio, "het is tevens mijn eigen geschiedenis, die ik u ga vertellen." Geschiedenis van don Pompeyo de Castro. "Don Alexio," vervolgde hij, "weet dat ik bij het eind mijner jeugd de wapens wilde opnemen, en daar ons land rustig was, ging ik naar Polen, waaraan de Turken toen juist den oorlog hadden verklaard.

Bij deze woorden vertrok hij vol woede en twee uren later liet hij mij weten dat hij mij op een afgelegen plek wachtte. Ik ging er heen en vond hem bereid goed van zich af te slaan. "Laten wij hier ons verschil uitmaken," zei don Pompeyo. Hij viel eerst zeer levendig naar mij uit, maar ik had het geluk al zijn slagen te weren.

Ik voel dat ik u erkentelijk moet wezen. Don Pompeyo," vervolgde hij, "laat ons ophouden elkander te haten. Laat ons verder gaan en vrienden wezen." "Goed," riep ik uit, "ik neem met vreugde zulk een aangenaam voorstel aan.

Ik ben niet voornemens misbruik van uw vertrouwen te maken en zal uw eer niet verraden; wees daaromtrent gerust." Ik was tamelijk nieuwsgierig te weten hoe de koning deze zaak in der minne dacht te schikken; ziehier hoe hij dat ten uitvoer bracht. Hij onderhield mijn mededinger in het geheim. "Prins," zeide hij, "gij hebt don Pompeyo de Castro beleedigd.

"Ik wil geen gebruik maken van uw ongeluk, dat zou mijn roem benadeelen. Nogmaals: sta op en laat ons onzen strijd voortzetten." "Don Pompeyo," zeide hij opstaand, "na deze edelmoedigheid staat de eer mij niet toe nog tegen u te vechten. Wat zou men van mij zeggen als ik u het hart doorboorde? Ik zou doorgaan voor een lafaard, als ik het leven ontnam van een man, die het mijne had kunnen nemen.

"Mijn hemel!" riep mijn mededinger uit, "gij wilt, sire, dat een man van mijn rang zich verlage en vernedere, voor een eenvoudig ridder en dat hij zelfs stokslagen van dien man moet ontvangen!" "Neen," hernam de monarch, "ik zal don Pompeyo mij doen beloven dat hij u niet slaan zal. Vraag hem alleen vergiffenis voor uw heftigheid en bied hem den stok aan; dat is alles wat ik van u verlang."

Het was de geschiedenis van don Pompeyo, die de lakei van don Alexio en ik mede aanhoorden, hoewel men de voorzorg had genomen ons weg te zenden voor hij begon. Inplaats van heen te gaan, waren wij aan de deur blijven staan, die wij op een kier hadden gelaten en wij hadden geen woord verloren.

Mijn vijand bood toen zijn verontschuldigingen aan en bood mij een stok aan. "Don Pompeyo," zeide nu de monarch tot mij, "neem den stok en laat mijn tegenwoordigheid u niet verhinderen uw vijand te slaan." "Neen heer," antwoordde ik, "het is voldoende dat hij wil toelaten stokslagen te ontvangen: een beleedigde Spanjaard vraagt niet meer."

Een ander schoon kunstwerk in dezelfde kapel is een bas-relief, de Blijde Boodschap voorstellend, dat langen tijd aan Pompeyo Leoni werd toegeschreven, doch het werk is van een kunstenaar uit Valladolid, Christobal Velasquez. De verschillende kerken betwisten elkaar hier bijna de eer, de heerlijkste kunstwerken te bezitten.