Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 oktober 2025


Het geluk van dat jonge paar van dien pleegzoon in 't bijzonder ligt hem na aan het hart. Hij gevoelt dat zijn terughouding in deze oogenblikken hen pijnlijk moet aandoen; doch, veinzen kan hij niet. Hij is ontstemd, zeer ontstemd. 't Zijn kleinigheden, welzeker, altemaal kleinigheden, maar juist op dezen dag moeten ze hem met bezorgdheid voor de toekomst vervullen.

Oud en jong, stedeling en dorper, edelman en burger, schonken hem hunne genegenheid, toen "de Pleegzoon" verscheen, toen "Ferdinand Huyck," zijn beste roman, "de Roos van Dekama" opvolgde, toen de breed ontworpen "Voorouders" het licht zagen, en eindelijk, toen de niet het minst besproken, aangevallen, geprezen en gelezen "Lotgevallen van Klaasjen Zevenster" geheel de letterkundige wereld in den winter van 1865 op 1866 in rep en roer brachten.

Nadat hij zich jegens het gezelschap verontschuldigd had, van een gast te hebben ingeleid, die zich zoo onwelvoeglijk had gedragen, en Botbergen had zoeken te verschoonen door zijn buitensporigheden aan den drank toe te schrijven, verzocht hij Reede en diens pleegzoon, hem een oogenblik gehoor te willen verleenen, en plaatste zich met hen op een tuinbank, terwijl de overige gasten, wien het kegelspel begon te vervelen, zich met wandelen, praten en tabakrooken vermaakten.

Ofschoon men den jongen dokter wel eens andere verwachtingen had voorgespiegeld, wanneer hij zijn keus zou hebben gevestigd en in 't huwelijk ging treden; ofschoon men wel eens heeft gefluisterd dat de generaal aan zijn pleegzoon een ton of minstens een halve ton zou meegeven, zoo moest August erkennen dat de oom het wél had gemaakt; wanneer men namelijk bedacht dat zijn huwelijk met Eva Armelo geenszins Van Barnevelds geheele goedkeuring wegdroeg, en hij zich in den beginne er zelfs met kracht tegen verzet had.

Ook de Baron, en dit bemerkte zijn pleegzoon al spoedig, was dezelfde niet meer: hij was nog altijd hartelijk, welmeenend en goed; doch hij had een zekere ongedurigheid, een zekere kregelheid aangenomen, die hem te voren minder eigen was.

Hoe! blinkt daar een traan in het starende oog, een traan in het oog, 't welk men voorheen wel eens "des vijands vlucht" of "Neerlands krachtigst wapen" heeft genoemd? Van Barneveld wendt zijn gelaat van Helmond af; maar de pleegzoon heeft den traan gezien.

En dan overluid, terwijl hij August het papier toont, 'twelk door midden gescheurd op Coba's schrijftafel werd gevonden: "Lees! Ik weet dat mijn pleegzoon ons lief heeft, en zwijgen kan." En Helmond leest de regels door Jacoba op dien bewogen morgen in vreeselijken angst geschreven. Met strakken blik blijft hij op het onvoltooide epistel staren. Zou het mogelijk zijn?

En wanneer die oom dan bovendien in 't eind zal bemerken dat August met zijn Eva gelukkig is; dat zij inderdaad zoo oneindig veel goeds heeft, en begint in te zien dat hij ten opzichte van zijn beminden pleegzoon niet zoo royaal en niet zoo heusch is geweest als passend zou wezen voor iemand van zijn stand en fortuin, dan....

Dit was zijn eigen, dierbare pleegzoon, dien hij wedergevonden had en die temidden van de pracht en praal zijner nieuwe omgeving den eenvoud van zijn kinderlijk gemoed had weten te bewaren. Hoe zegende hij dit oogenblik, dat hem ruimschoots alle gevaren en ontberingen vergoedde, welke hij om zijnentwil doorstaan had.

"En ik behoef u niet te herhalen oom, dat dit vermoeden zeker nooit in mij zou zijn opgekomen wanneer er voor u of Coba naar mijn innige overtuiging iets beleedigends in te vinden ware, want...." "August, ga niet voort. 't Is volstrekt onnoodig dat mijn pleegzoon zich in deze teedere zaak verontschuldigt. Ik weet te goed wat hij voor Coba geweest is.

Woord Van De Dag

cnapelinck

Anderen Op Zoek