Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Een kokosnoot werd door de golven voortgestuwd en op deze kust geworpen; de noot ontkiemde en schoot wortels; de boom groeide op en hield den waterdamp tegen, zoo ontstond een stroompje. Langzamerhand nam het plantenrijk toe; eenige diertjes, wormen, insecten, kwamen op boomstronken aandrijven, welke de wind op andere eilanden had losgerukt.
Voorzeker, ik moet den nadruk leggen op: "nù levend in het heden": niet immer was de aanleiding tot het bestaan van zulk begeeren zoo groot als thans, een feit reeds gemakkelijk te verklaren uit de omstandigheid, dat juist in onzen tijd het aesthetisch-critisch denken zich in de richting der hel bewust makende analyse beweegt, en wat zou het analytisch denken wel belangrijker kunnen lijken dan de vraag, wat de kern van haar onderwerp uitmaakt? Maar deze verklaring laat de meest actueel-belangrijke aanleiding toch in het duister. En willen sommigen, niet immer zonder goed recht, beweren, dat het door haar genoemde feit op machteloosheid tot scheppen en zekere decadentie wijst, de andere verklaring daarentegen zou niet kunnen gegeven worden, ontkiemde er niet allerwegen een nieuw en sterk leven; zij immers noemt als oorzaak: het opkomen eener [p.103] marxistisch-socialistische aesthetiek, die het probleem w
En toch bij eenig nadenken moest een ieder tot het besef komen van den hachelijken toestand, waarin men zich bevond en hoeveel gevaren de omstandigheden konden doen geboren worden. Toch verminderde die gedachte, in weerwil zij in ieders brein ontkiemde, niemands moed. Maar zoo'n hinderpaal zoo dicht bij het doel te ontmoeten, was dat niet om wanhopig te worden? En welke hinderpaal nog!
Het doet er trouwens weinig toe, of wij al den naam kennen van den grooten kunstenaar, in wiens brein deze edele conceptie ontkiemde en rijpte: hij liet ons zijn werk en daarmede het beste van wat in hem was achter: aan ons om te leeren verstaan wat hij ons door deze schepping zeggen wil, aan ons om te trachten, ons weder zooveel mogelijk te doordringen van dien geest, te voeden met dat ideale geloof, dat hem en duizenden met hem tot het verrichten hunner groote, de eeuwen trotseerende daden, het scheppen hunner in meer dan een zin onsterfelijke werken in staat stelde.
Neen, dat was zij inderdaad niet! Hij stond een oogenblik als getroffen. Hij wreef zich het voorhoofd. Het was, alsof een denkbeeld daarin ontkiemde. Het jonge meisje opende de oogen. Zij was op het punt een kreet te slaken. En toch...
Overvol geworden stortte zich dit dan uit met een enkele bruisende golf. In Betsy's volbloediger leven ontkiemde, bevorderd door Eline's behoefte aan steun, een streven naar overheersching, waardoor zij haar psychisch bestaan bijna geheel in het wezen der, als was zoo ontvankelijke, zuster kon dringen, welke hierbij, na een eersten schok, toch rust en voldoening vond.
Veel van het goede verstikte of ontkiemde eerst veel later; distels en onkruid groeiden er voor in plaats. Jaren lang was ik geen stichtelijk voorbeeld voor anderen. Het hoofddoel van mijn schoolgaan was Latijn en Grieksch te leeren. Mijn meester had een eigenaardigen slag om dit in te pompen.
Het doet er trouwens weinig toe, of wij al den naam kennen van den grooten kunstenaar, in wiens brein deze edele conceptie ontkiemde en rijpte: hij liet ons zijn werk en daarmede het beste van wat in hem was achter: aan ons om te leeren verstaan wat hij ons door deze schepping zeggen wil, aan ons om te trachten, ons weder zooveel mogelijk te doordringen van dien geest, te voeden met dat ideale geloof, dat hem en duizenden met hem tot het verrichten hunner groote, de eeuwen trotseerende daden, het scheppen hunner in meer dan een zin onsterfelijke werken in staat stelde.
Men zal zich gemakkelijk kunnen voorstellen met welke gevoelens van toorn, met welke denkbeelden van wraak die gebeurtenissen in den Staat Florida ontvangen en opgenomen werden. De autoriteiten zouden inderdaad onvermogend geweest zijn, om de beweging, welke ontkiemde en zich tot in de verst afgelegen gehuchten van de graafschappen voortplantte, te smoren of maar te breidelen.
Zijne hersens ontgloeiden, in zijne ziel ontkiemde de hoop op eene betere toekomst. De jonge werkman, nadat hij aan de stoffelijken arbeid had gestaan, zoolang de zon aan den hemel scheen, keerde mijmerend huiswaarts, liet zijn bed onaangeroerd en schiep in de nachtelijke stilte zijn eerste boek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek