Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 mei 2025


»Gij hebt gelijk, miss Campbell," antwoordde Olivier Sinclair, »en ongetwijfeld heeft Walter Scott, wanneer hij zijn beelden in dat dichterlijk verleden der Schotsche Hooglanden zocht, aan het paleis van Fingal gedacht."

Zou de hoop moeten opgegeven worden, het natuurverschijnsel te zien, dat tot zooveel verhuizingen aanleiding had gegeven? Zou men de waarneming tot het volgende jaar moeten uitstellen? Of moest men haar hardnekkig in andere luchtstreken gaan vervolgen? Waarlijk, het was zoowel voor miss Campbell als voor Olivier Sinclair om er kregel van te worden.

Hij kon niet naar boven klimmen, maar ook niet neerdalen. Zoo verstreek een geruime tijd meer dan een uur, en wie weet wat gebeurd zou zijn, wanneer Olivier Sinclair, die met zijn schildersrandsel op den rug rondkuierde, in dit oogenblik niet voorbijgekomen was. Deze hoorde geschreeuw en stond stil om te luisteren.

Uit dit alles, dat zich gestreng en ernstig voordeed, sprak de dichterlijkheid der vervlogen tijden. Miss Campbell, Olivier Sinclair en de gebroeders Melvill hadden niet bespeurd, dat hun geleerde metgezel was achtergebleven. Zij drongen door tot onder het dikke gewelf van den vierkanten toren.

Eindelijk waren de twee ooms er toe overgegaan hen aan elkander voor te stellen. »Mijnheer Aristobulus Beerenkooi, van Dumfries!" »Mijnheer Olivier Sinclair, van Edinburg!" Die plichtpleging had den beiden jongelieden een middelmatigen groet gekost, een van die eenvoudige hoofdbuigingen, waaraan het lichaam in een bovenmatige stijve houding geen deel neemt.

Hij kon zich dus niet overgeven aan zijn uitleggingen over de projectielen-baan, wat hij voorzeker zou gedaan hebben, wanneer de gelegenheid zich daartoe had voorgedaan. Olivier Sinclair vernam toen, dat hij niet geheel en al een onbekende was voor de gasten van Caledonian Hotel, en hij werd vervolgens op de hoogte gebracht omtrent de bizonderheden van den overtocht der Glengarry.

»Zoudt gij hem reeds gezien hebben, mijnheer?" vroeg het jonge meisje levendig. »Zoudt gij hem reeds gezien hebben?" »Neen, miss Campbell," antwoordde Olivier Sinclair. »Ik weet zelfs niet of er ergens een Groene Straal bestaat! Neen, waarlijk niet! Welnu, ook ik wensch hem thans te zien. De zon zal geen enkele maal meer achter de kim wegduiken, zonder dat ik daarvan getuige zal zijn!

Voorzeker zouden de gebroeders Melvill met hun tweeën die dubbele vraag, die noch uitvluchten, noch nevengedachten gedoogde, niet hebben kunnen beantwoorden. Maar Olivier Sinclair was daar en gelukkig ook. »Miss Campbell," zei hij, »alles kan terecht komen. Ziehier, hoe. Hier in de nabijheid is een eiland, of beter gezegd een eilandje gelegen, dat voor onze waarnemingen zeer geschikt is.

Het prediken van Olivier had eenen buitengemeenen indruk gemaakt bij de Friezen, zoodat een ongeloofelijk aantal het Kruis aannam.

»Mijnheer Sinclair," hernam miss Campbell, die niet recht wist, hoe zij dit antwoord moest opvatten. »Nogmaals bied ik u mijn verontschuldiging aan voor..." »En de onze ook," riepen de gebroeders Melvill. »Miss Campbell," antwoordde Olivier Sinclair, »ik herhaal dat het niets te beduiden heeft.

Woord Van De Dag

meisjesschaar

Anderen Op Zoek