Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 november 2025
Maar hij droeg denzelfden naam en was een groot en dapper koning; Syrië boog voor hem, Nubië was zijn slaaf en hij zette zijn voet op den nek van de negen stammen der boogschutters. Als kind geleek hij op Harpocrates, den zoon van Isis, die geboren was in de moerassen van het noordelijke land. Hij was schoon als een God en had een gestalte als Horus, de wreker van zijn vader.
Te paard!" riep zijn Heer hem toe, en dat bevel behoefde niet herhaald te worden. In één sprong zat Fulco in den zadel. Nog een oogenblik, en Heer Gijsbrecht reed naast hem voort, zoo snel het maar kon. De sporen drongen den edelen dieren diep in het vleesch en deden hen alle krachten inspannen. De beide ruiters hingen bijna over den nek hunner paarden. Geen woord werd er tusschen hen gewisseld.
Menigvuldige soldeniers der bezetting hadden zich verkleed en meenden alzo door de een of andere poort te ontsnappen; maar dit gelukte hun niet, dewijl men hun gebood de woorden 'schild en vriend' uit te spreken. Zodra men de klank hunner stem maar hoorde, viel een bijl in hun nek en zij stortten zuchtend ter aarde . Uit al de kwartieren der stad klommen de kreten "Vlaanderen de Leeuw!
Om de overmaat van het leelijke en ellendige nog te verergeren, behoefde men slechts dieper te dalen in de spelonken der menschelijkheid, maar om de opperste gelukzaligheid te beschrijven moest men den nek verrekken in het opzien naar den hemel.
«Je laat je niet licht door iets afschrikken!» zei de molenaar. «En gij houdt altijd woord!» zei Rudy. «Ieder heeft zijn eigenaardigheid!» «Maar waarom heb je den nek niet gebroken?» vroeg de molenaar. «Omdat ik vasthield!» antwoordde Rudy, «en dat doe ik nog! Ik houd Babette vast!» «Maak eerst maar, dat je haar krijgt!» zei de molenaar en lachte; en dat was een goed teeken, dat wist Babette.
Zeg Lewie as j'm zelvres kwam hale;.... je ken nooit whete m'n liewe jonge.... je kon dan de sjwarte en rhooije hinkt au phesant meêbrenge, en de levransie van je memmele en de felle van Lijpie hop je nek meephakke.
Maar hij liep er, en nog eer ik hem in de gaten had, had hij mij gezien, klimmende en springende. Zijn buitengenot en landelijke rust zonken onder zijn bewustzijnsdrempel weg en daarboven op sprong, met tergende sprongen, zijn jongen in het nieuwe pak. Een oogenblik nog, en hij had die jongen in zijn nek genomen, een paar driftige kletsen om den kop gegeven, en naar huis gejaagd.
De lange en dikke vederbos aan den achterkop is glanzig zwart, de nek en het voorste deel van den bovenhals zijn wit; de geheele overige bovenzijde is wit met smalle, zwarte zigzaglijnen, die van de eene zijde naar de andere zich uitstrekken; de zwarte onderzijde heeft een metaalachtig blauwen weerschijn; de slagpennen zijn wit met smallen, zwarten zoom en met onderling evenwijdige, breede, zwarte dwarsstrepen geteekend; de staartvederen hebben op witten grond een soortgelijke versiering, die des te duidelijker is, naarmate de pennen verder buitenwaarts gelegen zijn; de onbevederde wangen zijn fraai karmijnrood.
De schooljongen, die den nek er aan waagt om een nest van dezen Specht uit te halen, is niet weinig teleurgesteld, als hij, de hand in de holte stekend, in plaats van de jonge Vogels de griezelige Slang aanvat.
"Hallo," zei Cossar, "al terug? Waar zijn de Iantaarns? Ze zijn nu allemaal weer in hun holen. Eén heb ik z'n nek gebroken toen ie langs me heen kwam... Zie je? daar!" En hij wees naar het dier met een mageren vinger. Bensington was te verbaasd om iets te zeggen... Het leek een ontzettend langen tijd vóór de Iantaarns kwamen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek