United States or Guatemala ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gaan wij de trap op van den kruidenier met het uithangbord Zum Mozart, zonder ons te laten tegenhouden door petroleumvaten; en laat ons bellen bij de deur van de derde verdieping. Wij treden in een laag en donker achterkamertje. In een donkeren hoek duidt een borstbeeld de plaats aan, waar de wieg gestaan heeft van den grooten musicus, die in 1756 werd geboren.
Toen hem bij een dezer overpeinzingen het woord "broederlijk" voor den geest kwam, glimlachte hij en keek op naar het portret van Mozart, dat tegenover hem hing. "Hij was een groot man, en toen hij de eene zuster niet krijgen kon, wendde hij zich tot de andere en was gelukkig."
Die twee laatsten nu konden duchtig van leer trekken, zoo tusschen eene finale van Haydn en een allegro van Mozart. 't Was hak om hak en raak óók, naar ik u verzeker. De medicus haalde papen en nonnen over den hekel; de priester veegde dokters en apothekers den mantel uit.
Doch het voorgaande is voldoende, om duidelijk te maken, dat die laagste volkstammen, die zinnelijke, grove, onwetende wezens, ongeschikt voor iedere afgetrokken redeneering, dichter staan bij de chimpansee's, de orang-oetans en de gorilla's, dan bij de menschenrassen, waartoe Newton, Leibnitz, Kepler, Archimedes, Huygens, Phidias, Dante, Shakespeare, Leonard da Vinci, Pascal, Mozart en zoovele andere reuzengeesten behoord hebben.
Er zijn zeer zeker, ook onder de niet geheel oorspronkelijke muzikale composities, ware meesterwerken aan te wijzen. Door verschillende schrijvers worden b.v. als zoodanig genoemd de variaties die Bach, Mozart en Beethoven op vreemde melodieën hebben geschreven.
Aan de wanden hingen de oude prenten: droomgezichten van Beethoven en Weber, papa Haydn op zee, Mozart, op het klavier zijnen Don Juan voordragende; voorts portretten van meesters en virtuozen groot en klein en, smaakvol gerangschikt, eene gansche tropee van gedenkstukken. Hier was zijn eerste lauwerkrans; en daar was zijn laatste.
Maar Goeden Vrijdag ging ik, als het behoort, naar St.-Pieter, want het Miserere van Mozart moet men hooren, Maureschi moet men hooren zingen.... Dan gaat men omdat het moet, en dan hoort men het Miserere, en geniet het, als men kan, in die gouden reuzen-architectuur, tusschen al die dwarrelende menschen en dan vindt men Maureschi mooi, als men kan, met zijn hooge falset-stem, die toch altijd het kristallijne der vrouwlijke sopranen mist, en mij altijd toeklinkt als van een chanteuse légère op haar retour.
Haydn en Mozart heerschten, met eene schaar van jongeren uit hunne school: en húnne kunst, wij weten 't, had het knarsetanden zich nog niet aangewend, het wroeten in raadselen, het vuistenballen tegen den hemel en tegen de menschheid en tegen zichzelve.
Ik overreedde hem mij iets van Mozart en Beethoven uit het hoofd voor te spelen. Daarop gingen wij naar den tuin en in die twee uren, die ik bij hem doorbracht, vertelde hij mij veel interessante dingen, maar dat, wat ik wilde weten, vertelde hij mij niet." Op Jasnaja Paljana maakte Schyler ook nog kennis met Pelageja Joeschkoff.
Woord Van De Dag