United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Wyf had dan ook terdeeg misgeraden, en was niet gelukkiger toen ze 't onderzoek naar Verlaan's wenschen voortzette: Skille? Ook niet! Rooie dan? Klaas scheen dien nacht byzonder kieskeurig in 't bepalen van de soort der verversching die hy noodig had. Gedurig schudde hy 't hoofd, en deed moeite om met de waardin in vertrouwelyker gesprek te komen dan de drukte toeliet.
En nog eens raadde ik mis, en David lachte, en telkens stak hij mij zijn roode saamgeknepen hand toe; en toen ik nog vijf malen met bevende stem had misgeraden, toen grinnikte David: "Nou schei ik er uit! Twaalf duizend vierhonderd tachtig knikkers ben je me schuldig. Je zult ze me geven hoor of anders ben je een dief en je komt aan de galg!" O zalige kindertijd!
Zingt dus Silvia, roemt haar macht En weêrgâlooze waarde, 't Liefste schoon, de rijkste pracht, Den roem der glanslooze aarde! Huldekransen haar gebracht! WAARD. Hoe is het? zijt gij nog treuriger dan te voren? Hoe is het, jonkman? Is de muziek u niet goed genoeg? JULIA. Misgeraden; de muzikant is mij niet goed genoeg. WAARD. Hoe zoo, mijn beste knaap? JULIA. Hij speelt valsch, vadertje.
"Dit is vroeger een koningsstad geweest, maar nu is het uit met die deftigheid." De jongen had nog eens rondgekeken, en hij had vooral gelet op de groote domkerk, die in de avondschemering lag te schitteren met drie hooge torenspitsen, mooie portalen en versierde muren. "Misschien wonen daar de bisschop en zijn priesters." "Dat is nog niet zoo misgeraden," had de raaf geantwoord.
Die was tamelijk groot, en lag prachtig midden op een wijde, onbebouwde vlakte. Daar waren veel huizen, die er aanzienlijk en voornaam uitzagen, en op een bergtop lag een vast gemetseld slot met twee grove torens. "Misschien wonen de koning en zijn gevolg hier," had hij gezegd. "Dat is nog niet zoo misgeraden," had de raaf geantwoord.
Zie, dat zijn nu zulke kleine zaakjes daar zusje nog niet van weten mag. Zeg, heb ik 't mis? Och geef eens even dat diamantdoosje aan. Nog uit Parijs meegebracht." "Eva, je laat me niet uitspreken en hebt misgeraden bovendien. Lieve zuster, luister nu even: Er is waarlijk geen gekscheren mee. Och laat die bloemen en diamanten een oogenblik rusten en hoor wat ik je ernstig zeggen wil."
"Met uw verlof! ik had gewed dat het dier niet deugde, en wilde mij daarvan verzekeren; ook had ik niet misgeraden; want toen de Rentmeester des Espargne het slachten liet, werd het gortig en vuil bevonden, zoodat de Raden aan den Magistraat van Utrecht om een ander schreven: ik heb den brief zelf gelezen: hij begon met het varken en eindigde met een Christelijk gebed!.... nu, er kwam een ander beest, en toen waren onze lekkerbekken uit den brand, Ik heb zelf bij Zijne Doorluchtigheid van den kop gegeten.
Woord Van De Dag