Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 mei 2025


Intusschen begon het vrij licht te worden en zij bespeurden nu dat ze een flink schip vermeesterd hadden maar er viel nog meer te doen. Natuurlijk bevonden zich een aantal manschappen op het schip en bovendien waren ze geen mijl verwijderd van de batterij op de kust.

Doch wij hadden nog een zes mijl te gaan om het Shogi-meer te bereiken, waar wij zouden overnachten in een hôtel. Wij volgden een smal rotsig voetpad, dat, zich door de dalen slingerende, ons diep in een bosch bracht. Hier stond op eene eenzame plek een groote "toriï", vervaardigd van ruwe boomstammen, met zekere sterke lianen aan elkaar verbonden.

De laatste stralen van het noorderlicht maakten het mogelijk op eenen afstand van eene halve mijl in de rondte alle voorwerpen te onderscheiden. In alle richtingen liet Sergius zijne blikken gaan. Maar van Jan of Kayette was niets te bespeuren. De schok, dien zij gevoeld hadden, was teweeggebracht doordat hunne schots tegen een groot ijsveld aangekomen was.

Hij kent die gemeenten in Wermeland wel, waar soms niet eens een pastorie is, die groote gemeenten in de bosschen, waar de Finnen in de rookkamers wonen, waar een mijl in den omtrek maar enkele huizen staan; waar de predikant de eenige ontwikkelde man is in de gemeente. De predikant van Broby had meer dan twintig jaar in zulk een gemeente gestaan.

Het resultaat was: "Wij hebben ruim een mijl afgelegd; maar ook de tramps hebben goed doorgereden. Toch zullen wij ons best doen om hen in te halen. Stijgt af; wij moeten nu verder te voet, en de paarden bij den toom leiden."

De freule was gekomen om den dominé te bezoeken. Zij had hem vroeger gekend. Zestig mijlen en veertig jaar hadden hen gescheiden. En bij elke mijl, die ze dichterbij gekomen is, heeft ze een jaar achter zich gelaten met al zijn lasten en zorgen. En nu ze de pastorie heeft bereikt is ze weer een twintigjarig meisje zonder zorg en zonder herinneringen.

Er moet genoeg ijzer zijn, meer dan genoeg! En Gösta Berling gaat op reis, om met de opzichters van de zes andere mijnen te spreken. Op Lögfors, dat dicht bij de Björksjöbeek even boven Ekeby lag, vond hij 't niet noodig te vragen. Dat lag al te dicht bij Ekeby en was geheel onder het beheer van de kavaliers geweest. Maar hij reed een paar mijl naar 't Noorden, naar Lötafors.

Vijf minuten later was de Sam-Yep op een halve mijl afstand. Men zag de matrozen achter de verschansing heen en weder loopen. De kapitein stond aan het roer. Deed hij zijn best om de vluchtelingen te achterhalen? of was het hem alleen te doen om het meest mogelijke voordeel van den wind te hebben. Men wist het niet. Eensklaps deden zich kreten hooren.

"Dat is onmogelijk," zeide Mimi. "Waarom?" vroeg Marcel; "zeker, het zou verstandiger zijn, indien jullie voor goed van elkaar gingen; maar om elkaar niet meer te zien, zouden jullie wel duizend mijl van elkaar moeten zijn!" "Wat bedoel je daarmee?" "Spreek er niet met Rodolphe over, dat zou hem te veel aanpakken maar ik ga gauw voor goed weg." "Maar waarheen?"

Zij kozen tot waarnemingspost het uiteinde van een zeer smalle kaap, die zich een mijl ver in zee uitstrekte en twee kleine inhammen in de kust van elkander scheidde. Niets kon daar over een vierde gedeelte van den gezichtseindersboog het panorama van het westen belemmeren.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek