Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
"In Diamante denkt men er niet aan om oproer te maken." Maar donna Micaela vroeg haar of zij niet wist wat het beteekende, dat de oude spinsters in donkere hoeken zaten en geschiedenissen verhaalden van de groote rooverhelden en den beruchten visscher Giuseppe Alesi, dien men de Massaniello van Sicilië noemde?
Maar de ezeldrijvers en leerjongens, die voorbij zijn theater gingen en het aanplakbiljet lazen, lachten hoonend. Het zag er heel duister uit voor don Antonio, maar hij werkte onvermoeid door. Toen de avond aanbrak, dat het passiespel gespeeld zou worden, was niemand ongeruster dan donna Micaela. "Zal het kleine beeld mij helpen?" vroeg zij onophoudelijk.
Donna Micaela kwam uit het zomerpaleis om naar de vroegmis te gaan, maar vóórdat zij zich naar de kerk begaf, ging ze naar donna Elisa's winkel om een waskaars te koopen. 't Was nog zoo vroeg, dat ze vreesde, dat de winkel nog niet open zou zijn, maar haar vrees bleek ongegrond, en zij was blijde, dat zij een geschenk kon meenemen voor de zwarte Madonna.
Nog in hetzelfde uur was zij bij donna Elisa en riep haar hulp in om een bazaar te regelen. Donna Elisa hief haar oogen op van haar borduurwerk. "Waarvoor wilt ge een bazaar houden?" "Ik wil geld verzamelen voor een spoorweg." "Dat is juist iets voor u, donna Micaela, daar zou niemand anders aan gedacht hebben." "Hoe, donna Elisa? Wat meent gij?" "O niets."
Men kon niet gelooven dat het menschelijke handen waren, die de snaren der mandoline aanraakten. Het was alsof de bijen, krekels en sprinkhanen een concert gaven. "Er is weer iemand verliefd op Giannita," zei don Ferrante. "Dat is nog eens een vrouw, die Giannita! Ieder kan zien dat zij mooi is. Als ik jong was, zou ik ook verliefd worden op Giannita. Zij weet te beminnen." Donna Micaela zweeg.
Terwijl zij door de straat liepen, begon zij met den grijsaard te spreken en hem over te halen haar zijn verdriet te vertellen. Hij droeg het beeld en midden op de straat bleef hij staan om het haar te toonen en haar te vragen of zij ooit iets erbarmelijkers had gezien. Donna Micaela zag een oogenblik ontsteld naar het beeld.
Hoe ik verlang en hoe ik werk, dat mag ik u niet zeggen." Donna Elisa kon zich niet langer bedwingen. Donna Micaela was immers nog een echt kind, jong, dwaas en bevend als een vogelhartje. Juist een wezentje, dat bescherming noodig had. Zij moest haar armen wel om haar heen slaan. "Dat wist ik immers niet, jij dom, dwaas kindje," zei zij.
Als iemand uit visschen gaat, donna Micaela, weet hij, dat hij San Pietro moet aanroepen, wanneer iemand een paard wil koopen, kan hij bijstand begeeren van San Antonio Albate. Maar indien ik wil bidden voor uw spoorweg, weet ik niet tot wien ik mij zal wenden." 't Was fra Felice's bedoeling te zeggen, dat de fout was dat zij geen schutspatroon gekozen had voor haar spoorweg.
Elk zei dat men zich wapenen moest voor den strijd. Men kon zich toch niet door deze Italianen laten vermoorden zonder zich te verzetten. Gedurende dezen tijd zat donna Micaela gevangen bij haar vaders ziekbed evenals zij vroeger bij don Ferrante gezeten had. Zij kon Diamante niet ontvluchten en de angst groeide en groeide in haar zoodat zij niets anders was dan trillende vrees.
Donna Micaela hoorde hem aan, zonder een beweging te maken. Een langen tijd zweeg zij, ook nadat hij opgehouden had met spreken. "Wanneer vertrekt ge?" vroeg zij eindelijk. "Ik vertrek Zaterdag van Diamante." "En wanneer gaat de stoomboot?" "Die vertrekt Zondagavond uit Messina." Donna Micaela stond op en liep naar de trap van het terras. "Mijn vader zal Zaterdag naar Catania reizen," zei zij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek