Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 oktober 2025
Ziedaar, wat Pescadospunt voorzeker aan zijn vriend Kaap Matifou zou medegedeeld hebben, terwijl hij hem daarbij tegelijkertijd de rots van Gibraltar in het noorden, en den Hachoberg in het zuiden zoude aangewezen hebben. En, inderdaad, Calpé en Abyla zijn nog steeds de beide bekende rotsmassa's, de beide zuilen, die als de "Zuilen van Hercules," den naam van den beroemden Griekschen held dragen.
Misschien zouden Piet Bathory en Luigi Ferrato zich, in die kleeding gestoken, door de ongewoonte voor scherpziende toeschouwers verraden hebben; maar Pescadospunt en Kaap Matifou, gewoon aan de veelvuldige gedaanteverwisselingen en verkleedingen der kermispotsenmakers, waren er geheel op hun gemak in, en bewogen zich als volbloed Arabieren.
Zul je daarvoor niet terugdeinzen?" "Ik!... ooit terugdeinzen!... Kom, je houdt mij voor den gek," sprak Kaap Matifou verstoord. "Zelfs, wanneer je ..." Pescadospunt scheen te aarzelen. "Wat? Ga toch voort. Je bent anders zoo spraakzaam en thans sta je te kieskauwen." "Nu ja, zelfs wanneer je keisteenen met de tanden moet fijnmalen?" vroeg de kleine man.
Die reede, welke zich tusschen Kaap Matifou en Pescadospunt opende; die kuststrook, welke bezaaid was met paleizen, met marabouts en met villa's; die grillige dalen, welke met wijnstokken als met mantels bekleed waren; die Middellandsche zee, zoo blauw van water, waarop de paketbooten stevenden en waarvan de grootsten, de Transatlantische niet veel grooter dan eenvoudige stoombarkassen schenen!
"Piet!" ... "Ja, Piet!" "Piet Bathory?" stamelde Silas Toronthal. "Geeft het graf dan zijn prooi terug?" Hij zou voorzeker van ontsteltenis omver gevallen zijn, wanneer Kaap Matifou hem niet onwrikbaar overeind en op zijne plaats vastgehouden had. Die kolossus verwrikte niet.
Kaap Matifou zweeg verder; maar eindigde met zich alle gelukwenschen te laten aanleunen, alleen "om zijn kleinen Pescadospunt niet te ontstemmen." Dat duidde op een goedig karakter. Maar ieder was dat van den zachtaardigen reus gewoon. Er werd besloten, dat het huwelijk van Piet Bathory met Sava Sandorf al zeer spoedig, namelijk op den 9den November zoude voltrokken worden.
Men keek er naar uit. Men wees elkander dat vreemdsoortig voorwerp aan, maar daar bleef het ook bij. Dokter Antekirrt, Piet Bathory, Luigi Ferrato, Pescadospunt en Kaap Matifou ontscheepten zoo omstreeks tegen acht uren in den avond bij de uitwatering van de kleine Tetuan-rivier, waarin de sloep eene aanlegplaats gezocht had.
Nadat hij de kleine verhevenheid, waarop de Augustustoren verrijst, voorbij geijld was, liep hij met vlugge schreden langs de huizen, welker deuren reeds gesloten waren, en bevond zich weldra op den weg der Kroonlijst. Pescadospunt en Kaap Matifou volgden hem op een afstand van ongeveer vijftig passen en verloren hem niet uit het oog.
"Genade... Genade!" riep hij, terwijl hij zich van pijn kromde. "Genade! ik smeek u!" Kaap Matifou kneep die hand, waarschijnlijk onbewust, alsof hij ze verbrijzelen wilde. "Genade!" kreet de bankier, "zoo'n pijn heb ik nog nooit ondervonden! Mijne hand is verpletterd." "Zult ge spreken?... Of..." En hij gaf een teeken aan Kaap Matifou, die dadelijk de klemschroef aanzette.
Pescadospunt en Kaap Matifou volgden den radelooze op den voet en verloren hem niet uit het oog. Op honderd passen verder ongeveer bleef Silas Toronthal eindelijk stilstaan. Hij was op eene rots gesprongen, die loodrecht boven een afgrond hing, waarvan de zool eenige honderd meter lager door de deininggolven der Middellandsche zee, die er donderend tegen brak, gezweept werd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek