United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij had een zekere hoeveelheid werk af te doen, dat hij moest afmaken eer hij terug kon naar zijn bergen en hij deed het kalm af, dat was al. "'t Gaat niet," ging zijn manager met onheilspellend hoofdschudden voort. "Je kunt niet doorgaan met je tegenstanders zoo gauw neer te stooten. Je moet hun meer tijd geven." "Ben ik hier dan niet om te boksen?" vroeg Pat verwonderd.

Als ik 't noodig heb, zal ik wel vloeken, denk ik." Oude Pat, die vast bleef bij zijn besluit, nam afscheid van hen in het blokhuis. "'t Zal niet lang duren, Pat, jongen, of ik lees over je in de couranten. Ik zou graag meegaan maar ik vrees dat ik tot m'n endje in de bergen zal blijven." Toen trok de oude man den manager ter zijde en stormde bijna woest op hem in.

Stubener had er niet veel tijd voor noodig, te weten te komen, dat Glendon het aantal ronden wilde uitbreiden, maar wat hij ook deed, hij kreeg geen enkele aanwijzing omtrent het juiste cijfer. Hij verloor echter geen tijd en kwam in stilte een en ander overeen met Nat Powers en den manager van Nat Powers.

Zooals uw manager zegt, 't is een goede reclame." "Dat weet ik," antwoordde hij langzaam. Maar ik wou u niet op die manier kennen. Ik geloof, dat het pijn zou doen als u het publiceerde. Ik wou er niet graag aan denken, dat onze kennismaking zakelijk was; ik zou aan ons gesprek hier willen denken als aan een gesprek tusschen een man en een vrouw. Ik weet niet of u begrijpt waar ik heen wil.

Oude Pat was de eenige, die sprak, ofschoon hij eerst na afloop van den maaltijd het onderwerp aansneed, dat hem 't naast aan 't hart lag. "Pat, jongen," begon hij, "je weet wie die heer is?" Jonge Pat knikte en wierp een vluchtigen, onderzoekenden blik op den manager. "Hij zal je meenemen naar San Francisco." "Ik wou liever hier blijven, vader," was het antwoord.

De onbekendheid met de wereld van den jongen man bracht den manager, die door de wol geverfd was, in verbazing, maar hij had ontdekt dat de jongen zich niet voor den gek liet houden.

Zij zag een trek van verbazing en woede over Glendon's gezicht glijden en de woede en het verwijt in den blik, dien hij op zijn manager wierp en zij wist, dat de slag raak was geweest. En er was reden voor zijn boosheid.

"Ik heb er al lang naar uitgezien, u te ontmoeten, Mr. Glendon," zeide Miss Sangster. "Ik heb nog nooit een vuistvechter geïnterviewd, dus als ik niet met genoeg kennis van zaken spreek, zult u 't mij wel willen vergeven, hoop ik." "Misschien zou het beter zijn, wanneer u begon met hem in actie te zien," gaf de manager aan.

J. Schürmann. De beroemde manager mag bij zich zelf gevloekt hebben. Ik was op de "Provence" toen hij mijn brief ontving en goed en wel met zijn cheque op weg naar Frankrijk. Hij hield zich evenwel niet voor geslagen en eischte bij mijn terugkeer te Parijs het geld op. Dit was juist wat ik op het oog had. Onze kwestie te laten uitvechten voor het Fransche gerecht.

Pat, met zijn hand op de deurknop, bleef staan en keerde zich om. "Naar de Academie," zeide hij. "Daar is een professor, die vanavond een lezing houdt over Browning en Browning is een schrijver, waar je hulp bij noodig hebt. Soms denk ik, dat 't goed zou zijn als ik naar de avondschool ging." "Maar groote goedheid, kerel!" riep de manager uit.