United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Vraag dat Hare Hoogheid," zei Zabern droog, en van onderwerp veranderend, voegde hij er bij: "gebeurde er iets bizonders in de kamerzitting gisteravond?" "Wat, Maarschalk! hebt ge daarvan niet gehoord?" riep Dorislas, terwijl zijn gezicht de uiterste verbazing te kennen gaf. "Gehoord? Ik heb niets gehoord.
In het vilayet Erzeroem daarentegen zendt maarschalk Zecki Pacha, waar hij een bende fedaïs ontdekt, zijn troepen uit, om ze uiteen te drijven, en terwijl de vluchtelingen, meestal gering in aantal, zich uit de voeten maken, lijden de onschuldige inwoners onder het ruwe optreden der soldaten en de rooverijen van diefachtige Kurden.
"Luister!" riep Ravenski, de hand waarschuwend opheffend. "Als ge een voet verzet, laat ik de duif los. Deze brief bevat een copie van dien, welken de Maarschalk zich zooeven toeëigende. De Czaar zal er uit lezen, dat het Charter door Katina Ludovska is vervalscht, en dat het St. Nicolaas-klooster de bewijzen eener Czernovische samenzwering bevat."
Reeds verscheidene malen had hij zijn maarschalk, Kingrun, naar haar slot Bel Repair gezonden om bij de hertogin aan te dringen op eene verwezenlijking van zijn verlangen, maar Condwiramur bleef weigeren. Thans had hij gedreigd, de stad te zullen belegeren en de hertogin te dwingen zijne vrouw te worden.
Maar bedenk, Hoogheid, wat er gebeuren zou, ook al werden de papieren tijdig verbrand: Rusland zou in het klooster, dat eigenlijk meer een fort en een arsenaal is, een enormen voorraad goud en oorlogsmateriaal vinden. Dat staat evenzeer gelijk met onzen ondergang." "Het verwondert me, dat de Maarschalk nog niets gezegd heeft," glimlachte Elizabeth.
Zonder aarzelen keerden zij den rug naar hun leger, naar Napoleon, naar Frankrijk en trokken het noodlottige Rusland weer binnen. Hun achterwaartsche marsch duurde een uur; zij zagen het slagveld, aangeduid door de overblijfselen van het Italiaansche leger weer terug. Hier bleven zij staan en voegde de maarschalk, die alleen in de achterhoede was gebleven, zich weer bij hen.
De eenige man in Czernovië, dien Ravenski op dit oogenblik het minst verlangde te zien, was Zabern en toch was het Zabern die gesproken had! Hevig verschrikt opende Ravenski de oogen, en zag den Maarschalk met over elkaar geslagen armen aan de andere zijde van de tafel staan. Achter hem stond zijn ordonnans, Nikita. Een vrouw, Katina, was bezig de deur van het vertrek zorgvuldig te sluiten.
Maar de leeuw zeide: »Ik zal meegaan, en toezien, dat ik de rechte krijg.« Hij ging met den schenker naar de kelder, en beneden gekomen, wilde die hem van den gewonen wijn aftappen, die door 's konings dienaren gedronken werd; maar de leeuw zeide: »wacht een oogenblik, ik wil den wijn eerst proeven,« en hij tapte zich een halve maat af en slokte hem in ééns naar binnen. »Neen,« zeide hij, »dat is niet de rechte.« De schenker keek hem schuin aan, en wilde hem toen uit een ander vat geven, dat voor 's konings maarschalk bestemd was. »Wacht een oogenblik, ik wil eerst den wijn proeven,« sprak de leeuw, en hij tapte zich een halve maat af, en dronk het uit; »hij is beter, maar nog niet de rechte.«
Toen men den maarschalk Soult dit berichtte, zette de oude officier van Napoleon een bedenkelijk gezicht, zich de woorden herinnerende van Suchet te Sarragossa: "Wij zijn verloren, zoo de oude vrouwen haar waterpotten op onze hoofden uitgieten."
Daar elke voldoening geweigerd werd, landde een Fransch leger onder maarschalk Bourmont aan de kust, maakte zich zonder veel moeite van de stad en omgeving meester en zette den bey af. Nog heden ten dage toont men op de kasbah aan de vreemdelingen het Pavillon du coup d'éventail, waar die gedenkwaardige audiëntie plaats greep.
Woord Van De Dag