Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Zoo noemde men in den vriendenkring een Jood, Salomon geheeten, die toentertijd heel goed bekend was aan alle artistieke en litteraire bohémiens, met wie hij bijna dagelijks in aanraking kwam. Vader Médicis schacherde in alles en nog wat. Hij verkocht complete ameublementen van twaalf tot duizend daalders. Hij kocht alles en wist alles met winst weer kwijt te raken.
Deze vertrekken, tegenwoordig ontmeubeld, getuigen nog van de heerlijkheid der pausen uit de huizen van La Rovère en Medicis; zij worden thans alleen door kunstenaars en enkele andere vreemdelingen bezocht, die ook wel iets anders willen zien, dan waar het groote publiek prijs op stelt.
Ter verklaring van deze anomalie heeft men gewezen op de omstandigheid, dat de kardinaal Giulio de Medicis, tegelijk met de Transfiguratie aan Raphaël, aan Sebastiaan del Piombo een ander werk had opgedragen, de Opwekking van Lazarus. Sebastiaan del Piombo nu was de beschermeling van Michel Angelo, onder wiens leiding en in wiens geest hij arbeidde.
Marcel had werktuigelijk zijn hand in zijn zak gestoken en daarin een Amerika ontdekt, waaraan hij in het geheel niet meer dacht: d.w.z. de honderdvijftig francs, die de Jood Médicis hem voor zijn "Doortocht door de Roode Zee" betaald had. "Salueert, heeren!" zeide Marcel, terwijl hij een stapeltje daalders, waartusschen vijf of zes nieuwe louis schitterden, neerzette.
"Die schaapskop van een Médicis wil geen Burchtruïnes meer; hij heeft me een Bombardement van Tanger gevraagd." "Onze reputatie is naar de maan, als we ons feest niet geven," mompelde Rodolphe. "Wat moet onze vriend, de invloedrijke criticus, wel denken, als ik hem voor niets een witte das en gele handschoenen laat aantrekken?" Ten prooi aan groote onrust gingen zij beiden naar het atelier terug.
Het was een Zondag tegen het einde der maand een rampzalige dag en een sinistere datum. Het binnenkomen van Médicis werd derhalve met een luid Hoera begroet, want ze wisten, dat de Jood te gierig was met zijn tijd, om dien met beleefdheidsbezoeken te verspillen. Zijn komst was dan ook steeds een zeker bewijs, dat er zaken te doen waren. "Goedenavond, heeren!" zeide de Jood. "Hoe gaat het?"
Pietro was terstond bij zijne aankomst te Florence met Bianca in den echt getreden, en had zich, uit vrees voor zijne machtige vervolgers, onder de hoede van den Groothertog Francesco de Medicis gesteld, wien juist destijds door zijn vader Cosmo de regeering was opgedragen. Deze stap van Pietro oefende een beslissenden invloed op Bianca's lot uit, en had voor hemzelven het noodlottigste gevolg.
"Dat is waar ook," viel Rodolphe hem in de rede, "Musette heeft mij verteld, dat je de laatste acht dagen 's morgens vroeg al weggaat en pas met het vallen van den avond thuiskomt. Heb je werkelijk zooveel te doen?" "Een prachtig werk, mijn waarde! Médicis heeft het mij bezorgd.
Verscheidene der volken, die op den bodem van Italië, in oude tijden eene rol gespeeld hebben, zijn ons tot op den huidigen dag, wat hunne afstamming betreft, raadselachtig gebleven. Zoo vooral een der meest belangrijke hunner, de oude "Etruskers," die reeds lang voor den bouw van Rome in het land der Medicis, een staat gesticht hebben, waarin landbouw, steden en kunsten bloeiden.
Dit uithangbord was niets meer of minder dan de schilderij van Marcel, die door Médicis aan een delicatessenhandelaar verkocht was. Alleen had de "Doortocht door de Roode Zee" nog een nieuwe verandering ondergaan en weer een anderen naam gekregen. Er was nog een stoomschip bij geschilderd en het doek heette nu: "In de haven van Marseille."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek