Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Er werden eenige halfverkoolde stukken hout bij elkaar gezocht en tegen het luik gelegd, vervolgens werd vuur gemaakt en daarna het houtstapeltje aangestoken. Toen gingen zij blazen en de lucht in beweging brengen om het vuur goed te doen vlammen, en binnen een kwartier was het luik zoo ver verbrand, dat het verder met gemak kon worden verbrijzeld.
Te Luik beslaan de kerk en het bisschoppelijk paleis de plaats, die elders wordt ingenomen door de belfroots en de stadhuizen, die de trots en de roem zijn der vlaamsche gemeenten.
Te Bergen, te Namen, te Luik waant men zich bijna in Frankrijk verplaatst; en niet alleen de bewoners der groote steden, maar ook de bevolking der landelijke vlekken en dorpen toont in haar geheele wijze van denken en handelen zekere verwantschap met het fransche volk.
Met wat een ratelend geluid viel het luik onder hen neer en hoe plotseling veranderden zij van sterke kloeke mannen in een schommelenden hoop kleeren. Sommigen van hen hadden misschien dezelfde cel bewoond hadden op dezelfde plek gezeten. Het was stikdonker; waarom werd er geen licht gebracht? De cel was vele jaren tevoren gebouwd.
Met sluw overleg had de kornel zijn volgelingen rondom het luik geplaatst, dat toegang naar beneden gaf, zoodat niemand daar kon afdalen zonder gezien te worden. Dat niet een hunner sliep spreekt vanzelf. "Een verduivelde geschiedenis!" fluisterde hij tegen dengene, die naast hem lag. "Ik ben er niet verdacht op geweest, dat hier vóór een man staat om des nachts op het vaarwater te letten.
Die kerel staat ons in den weg." "Niet zoo erg als gij denkt. In deze duisternis kan hij niet hier tot aan het luik zien. Het is pikdonker; er staat geen enkele ster aan den hemel. Bovendien moet hij scherp in den lichtkring der lantaarn zien, zoodat hij verblind is als hij zich omdraait. Wanneer beginnen wij?". "Dadelijk.
Maar boven door de zoldering, door het luik, dat zich achter Mubarek gesloten had? Omar klom op Osko's schouders en kon zelfs met de toppen van zijn vingers er niet bijkomen. Wij moesten vooreerst ook van dezen uitweg afzien. Het lag voor de hand, dat wij de scharnieren trachtten los te krijgen en mijn drie gezellen gingen moedig aan den arbeid.
Dat is best, dan is de zoldering op dat punt niet dik. Klop er eens tegen, om uit den klank te weten, hoe dik dat luik is. Maar dan hoort men mij! Het zou zeer zeker te wenschen zijn, dat men ons niet hoorde; maar voor ons is het echter nuttig, te weten of er boven ons wacht wordt, gehouden.
Zij rees op, wischte haar oogen af en glimlachte vriendelijk. Wil u dan al weggaan? sprak ze weemoedig. U stoort me niets; integendeel, ik vind het heel lief, dat u gekomen is. Gaat u zitten. Maakt Vincent het goed? Heel goed, dank u! sprak hij op een toon, die haar al zijn vriendschap voor Vincent openbaarde. Wij zijn naar Luik en Verviers geweest om eenige fabrieken te gaan zien.
Men is te Chaudfontaine, een Spa in miniatuur, en even zoo beroemd om zijne wandelingen, zijne uitspanningen, zijne bronnen en zijne schoone omgeving. Maar een deel van de zondagsvierders, die het station te Luik vulden, heeft plaats genomen in de waggons van de Ourthe-lijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek