Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
Je zal vroeg of laat, nú misschien reeds, ervaren dat het je zusjes dikwijls moeilijk is den gulden middenweg te bewaren. Voor iemand van uitersten is dat zeer, zeer moeilijk. Het je oprecht bekennen mijner fouten, sluit een bede in; heb je ze verstaan? Zij luidt: help mij mijne fouten verbeteren, overwinnen. Wil je dat?... wil je? je zusjes wijzen op dingen, die niet goed zijn?
Deze luidt aldus: "Den derden dag, nadat wij van daar weggezeild waren en de vuurstroomen hadden doorkruist, kwamen wij aan een zeeboezem, de Zuiderhoorn geheeten. Op den achtergrond was een eiland met een meer, en hierin weer een eiland, waarop zich wilde menschen bevonden. De meesten van deze waren vrouwen met een behaard lichaam; de tolken noemden ze Gorillas.
Daarmede is echter het natuurgebod niet veranderd, het blijft bestaan gelijk vroeger en blijft verplichten. Een ander voorbeeld. Het natuurgebod luidt: "Gij zult niet doodslaan; gij zult niet stelen."
"Wel!" zeide de Abt, "ik behoef u toch het oude orakel niet te herinneren, dat bij de stichting van Dekamastins door den Abt van Bloemkamp is uitgesproken. Laat zien, hoe luidt het ook?...." "O! bedoelt gij dat?" hernam Madzy: "haal dat maar niet op," voegde zij er haastig bij, als wilde zij een onaangename herinnering ontwijken. Maar vader Volkert liet zich niet van zijn tekst brengen.
In Zeeland luidt de tweede strofe van het rommelpotslied op Sint Silvester: Ik heb er den hemel al opengedaan, Daar zag ik twee arme zondaars staan; Met oogen als vuur en een strooband, Zoo rijden zij naar dat andere land. De beteekenis van den strooband is mij niet helder. Dit is niets anders, dan dat men te paard naar het strand en vervolgens een eindje de zee inrijdt.
De voorstanders houden het hoog als een geloofsartikel, eeuwig uitgesloten van de weerzinwekkende noodzakelijkheid van bewijs; de gematigde tegenstanders zetten het met droevige berusting ter zijde als een natuurlijke onmogelijkheid. Aan de ééne zijde luidt de aanklacht: ongeloof!, aan de andere: blind geloof!
Komt gij aan onze zijde u scharen, of u tegen ons keeren? En nu het antwoord, dat hij ontvangt. Eigenlijk geen antwoord. Althans niet een rechtstreeksch. Maar een vooralsnog de zaak in het midden laten. Neen, zoo luidt het. Neen, noch het één noch het ander. Noch vóór noch tegen.
Welnu, zij luidt: De openbaring van dit boek is van God, den Almachtige en Alwijze. Den hemel en de aarde, met wat daar tusschen is, hebben wij op een bepaalden tijd geschapen, maar de ongeloovigen wenden zich af van de nadrukkelijke waarschuwing, die hun geworden is. Nu gij verder! Hij krabde zich achter zijn oor, en zeide toen: Maar wie geeft u het recht om mij te examineeren?
Veeleer mocht hij vergeleken worden bij die Orlando Furioso's onder Ero's vanen, wier leuze luidt: »alles of niets!" Trouwens, het uiterlijke wezen der schoone Mary mocht wèl in eenen bewonderaar eenig ongeduld rechtvaardigen.
Ongeveer op dezelfde plaats waar nu Tunis ligt, werd, zoo luidt de overlevering, door Dido of Elissa, de dochter van een' Koning van Tyrus, eene volkplanting en meteen eene stad gesticht, welke den naam van Carthago kreeg. Dit geschiedde ongeveer acht eeuwen vóór onze tijdrekening.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek