Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
"Zie je, mevrouw," voegde Piet er nog bij om zijn geweten geheel gerust te stellen; "ik zou wel blijven tot Maandag, maar dat kan nu eenmaal niet van wegens den schimmel en de rest." De aankomst te Loosdrecht van het rijtuig, waaruit twee dames, een smoushondje en een man met driekanten hoed tevoorschijn kwamen, was niet bijzonder geschikt om de voorgenomen vergadering geheim te houden.
"Ik kan er twee honderd gulden meer verdienen, maar ik wou toch niet graag van Loosdrecht weg. Ik zal het daar zoo eenzaam hebben. Ik weet niet wat ik doen moet." "Niet?" vroeg Jannetje. "Neen, 't is erg moeilijk, Jannetje. Wat zou jij me raden?" "Niets! Ik kan er niet over oordeelen." Zwijgend liepen ze samen voort.
Ten einde alle moeite te voorkomen werd aan den burgemeester kennis gegeven van zijn tijdelijk verblijf te Loosdrecht. Des Zondagsmorgens zeer vroeg begaf dominee Scholte zich met zijn gastheer te voet naar 's Graveland, waar hij den ochtenddienst leiden zou. In dat Noord-Hollandsche dorp had men van inkwartiering geen last; alleen was er kans dat hij er boete oploopen zou.
"Neen, Jannetje, dat is heelemaal niet zeker, en die is ook nog heel kras. En ik mag toch niet loopen wachten en verlangen naar zijn dood!" "Wat wou je dan?" vroeg zij heel effen. "Ik zal wel moeten uitkijken.... ik zal als er eens een andere plaats is.... ik wou wel niet graag van Loosdrecht weg, zie je.... maar ik kan...." En Gerrit bleef steken.
Een paar broodjes met worst verkortten daarop den tijd. Nog enkele keeren moest dominee even er uit om nieuwe hinderpalen te helpen overwinnen; maar eindelijk tegen vijf uur bereikte de koets behouden en wel, al was het ook een uur te laat, het logement te Loosdrecht.
Klaas Beukman, flinke, gezonde landbouwer van ruim vijftig jaar, stond voor den stal bij zijn boerenwoning te Loosdrecht, en spande zijn bruine merrie voor de huifkar, die zeker nog ouder was dan de eigenaar zelf. Moeder Griet, de boerin, was onderwijl bezig met in de kar een paar beddenkussens recht te leggen op de plank, die voor zitplaats diende.
Derhalve had ze tot juffrouw Rika eenvoudig gezegd: "Kind, we gaan morgen naar Loosdrecht." En juffrouw Rika wist dat ze geen keus had. Het huis van mevrouw Karper was een herberg der kerk.
Eindelijk Zaterdags 24 December kwam Gerrit te Loosdrecht aan. Hoeveel was er te bespreken! Hoeveel nieuws had men elkaar te vertellen! En.... zou hij ook Jannetje nog ontmoeten! En hoe zou dat gaan? De inkwartiering voor de Beukmans was wel kwellend, maar ze kwamen er toch nog genadig af in vergelijking met velen hunner geestverwanten.
Hij zag geen enkele reden meer om in Loosdrecht te blijven. Zeven weken waren na dien dag verloopen. Hij maakte het goed en gevoelde geen berouw over zijn verandering van woonplaats en werkkring.
Groen van Prinsterer, "dat aan de inkwartiering alleen de wettelijke vorm ontbrak?" Voor zulke zwervers als de leeraren der Afgescheidenen moesten zijn, was de afstand tusschen Bunschoten en Loosdrecht gering.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek