United States or China ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik kan niet goed wijs uit je worden.... LONA. Hm.... BERNICK. Dus geen haat? Geen wraak? Waarom ben je dan toch teruggekomen? LONA. Oude liefde roest niet. BERNICK. Lona! LONA. Toen Johan mij dat van die leugen vertelde, toen zwoer ik bij mezelf: de held van mijn jonge jaren zal weer vrij voor mij staan, vrij en waar! BERNICK. O, hoe weinig heb ik, ellendig mensch, dat aan je verdiend!
BERNICK. Ik sprak het niet tegen. De schuldeischers begonnen ons lastig te vallen; 't kwam er op aan hen te kalmeeren. In geen geval mocht de soliditeit van het huis verdacht worden. Wij verkeerden in een oogenblikkelijke verlegenheid; men moest alleen maar niet te veel aandringen ... ons een beetje tijd laten; ieder zou het zijne krijgen. LONA. En kreeg ieder het zijne ook?
BERNICK. Doordat ik veel nagedacht heb den laatsten tijd ... sedert jij terug kwam en vooral van avond.... O, Lona, waarom heb ik jou niet heelemaal gekend indertijd ... in dien ouden tijd! LONA. En wat dan? BERNICK. Dan had ik je nooit losgelaten; en had ik jou gehad, dan stond ik nu niet waar ik sta.
BERNICK. Weet jij wat zijn plannen zijn? LONA. Neen, sedert gisteren zegt hij niets meer. Het is of dat alles hem opeens tot een volwassen man gemaakt heeft. BERNICK. Ik moet hem spreken. LONA. Daar heb je hem. Johan...! Eerst ik. Gisteren ochtend gaf ik je mijn woord dat ik zwijgen zou. BERNICK. Dat deed je. JOHAN. Maar toen wist ik nog niet....
LONA. Dan heb je toch maar gebrekkige wijsheid opgedaan, Karsten. (Legt haar handen zwaar op zijn schouders) Neen, hoor; waarheid en vrijheid ... d
Nu heb ik hem verloren. Geef hem mij terug als je kunt! MEVR. BERNICK. Ja, dat kan ik, ik heb hem! DE HEEREN. Ah...! HILMAR. Nou, dat dacht ik ook wel. MARTHA. Karsten, je hebt hem terug! LONA. Ja; maar weet hem nu ook voor je te winnen. BERNICK. Je hebt hem! Is het waar wat je zegt? Waar is hij? MEVR. BERNICK. Dat zeg ik je niet vóór je hem vergeven hebt.
Maar zooveel weet de heele stad er toch wel van, dat zij daar ginder in café's voor geld gezongen heeft.... MEVR. HOLT. ... en lezingen gehouden.... MEVR. RUMMEL. ... en een allerdolst boek geschreven heeft.... MEVR. LYNGE. Neen, maar! MEVR. RUMMEL. Ja, ja, Lona Hessel is ook wel een van de zonnevlekken in het geluk van de familie Bernick. Maar nu is u dus op de hoogte, mevrouw Lynge.
MEVR HOLT. ... staat Lona Hessel op van haar stoel, en geeft den knappen, fijngemanierden Karsten Bernick een oorvijg, dat hij suizebolde. MEVR. LYNGE. Neen maar heb je nu ooit! MEVR. HOLT. Ja, het is heusch waar. MEVR. RUMMEL. En toen pakte zij haar koffer en vertrok naar Amerika. MEVR. LYNGE. Maar dan had ze misschien zelf een goed oogje op hem gehad?
RUMMEL. Met alle respect, Bernick, is het je in 't hoofd geslagen? MARTHA. Wat scheelt hem, Lona? LONA. Sst! BERNICK. Weg met die honende opschrift, zeg ik! Zie jullie niet dat die lichten de tongen naar ons uitsteken? RUMMEL. Neen maar, nu moet ik toch bekennen.... BERNICK. Och, wat begrijpen jullie ook...! Maar ik, ik...! Lichten in een sterfkamer zijn het! KRAP. Hm....
BERNICK. Zoo? Daar? LONA. "Geschenk van Karsten Bernick," zooals er boven den ingang staat. Ja, jij bent hier wel de Groote Piet. JOHAN. En prachtige schepen heb je ook. Ik ontmoette den kapitein van "de Palmboom", een ouden schoolkameraad van me.... LONA. En een nieuw schoolgebouw heb je ook laten zetten; en de gasleiding en ook de waterleiding hebben ze aan jou te danken, hoor ik.
Woord Van De Dag