Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Hij was op alles voorbereid geweest behalve hierop. Hij, die tot hem sprak, was een gebogen en kreupel grijsaard, genoegzaam als een boer gekleed, dragende aan het linkerbeen een lederen kniestuk, waaraan een tamelijk groote bel hing. Zijn gezicht, dat in de schaduw was, kon men niet onderscheiden.
Plotseling werden verscheiden geweerschoten gelost door de inboorlingen op het strand; een matroos kreeg een kogel in het linkerbeen, zoodat hij drie dagen later aan tetanus stierf. De boot keerde dadelijk naar boord terug, na eenige geweerschoten te hebben gewisseld met de aanvallers. Ik stelde een onderzoek in.
Na een poosje voelde ik iets levends op mijn linkerbeen bewegen, dat zachtjes vooruit kwam over mijn borst, en zoo staande, bijna tot de hoogte van mijn kin kwam; en toen ik mijn oogen zoover ik kon neerboog, merkte ik dat het een menschelijk wezentje van nog geen zes duim hoog was, met een pijl-en-boog in zijn handjes en een pijlkoker op zijn rug.
Hoe groot de behoefte is aan de beweging die ik bedoel, kan men eenigszins opmaken uit de walging die een danseres veroorzaakt, al ware zy Elssler of Taglioni, wanneer ze na een dans op haar linkerbeen staat en 't publiek toegrynst. Dit geldt hier niet, zei Verbrugge, want dat is absoluut leelyk.
Hij slingerde het touw om zijn rechterbeen en om het linkerbeen van Karel, die zoo in zijne sommen verdiept zat, dat hij er niets van merkte. En Jantje bond de beenen stijf aan elkander. Toen diepte hij zijne tollen weer op, om ze voor de honderdste maal nog eens te bekijken.
Ik zette mij op de Navarreesche wijze in postuur, recht tegenover hem, den linkerarm omhoog, het linkerbeen vooruit, het mes langs de rechterdij. Ik voelde mij sterker dan een reus. Hij wierp zich pijlsnel op mij; ik draaide op den linkervoet om en hij vond niets meer tegenover zich; maar ik raakte hem aan den hals en het mes drong zoo diep door dat mijn hand tot onder zijn kin kwam.
Nog een kort eind kroop ik voort, maar toen richtte ik mij op en ging met mijn hand tegen de rots leunende, strompelend verder. Het optrekken van mijn linkerbeen, bij het kruipen noodig, was inderdaad een te groote inspanning geweest, maar zoo leunende kon ik, op mijn rechtervoet alleen, wel vooruit komen.
Het linkerbeen deed hem zoo zeer, dat hij een schreeuw gaf van pijn. Dat is een mooie zaak, zei Dries, daar leg ik nu zonder op te kunnen staan en zonder paard. Had ik dat nog, dan kon ik mij misschien met wat moeite in den zadel hijschen, maar nu is 't een drommels leelijke positie waarin ik door dat leelijke zwijn ben gebracht.
Toen zag zij Jozef; die er langzaam uitstapte, in een lichtgrijs pak, zijn korte jasje met twee rijen knoopen van voren, en zijn broek die wijd over zijn lage schoenen afhing, met zijn linkerbeen op het ijzeren treêtje, toen zijn rechter en linker bijna te-gelijk op den grond. Zijn hand kwam boven de binnenhand van den koetsier, terwijl hij zijn kin een beetje introk.
Pas op, het paadje trok je linkerbeen, je linkerzij, het trok je borst je drukte die plat tegen de steenen je rechterbeen moest volgen, dan je rechter arm, en je schoof, met uitgespreide armen, als een schaduw langs den steenenmuur. Hoe kón het? Dat weet ik niet, maar het kón. Voetje voor voetje ging het schuivende verder. Eenmaal begonnen, was er aan teruggaan geen denken meer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek