United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij heeft, met trage hoveniershanden, deze blonde bloem herleid tot nachtzwarte roze en mij, die haar liefheb, herkent zij niet meer.... Simon, let op! Is het een misdaad?

En het oog volgt uwe oppervlakte, tot waar zij met de geheimzinnige schemering ineensmelt, en duizende gedachten, duizende herinneringen golven af en aan met uwe rimpeling. Het is een wellust. Zoo stond ik menigen schoonen zomeravond aan uwen rand, liefste aller vijvers! gij weet, of ik u liefheb. Thans! Gij zijt een ijsklomp; gij zijt verstijfd, roerloos, dood.

O, tante! daar buiten, onder den ouden, besneeuwden lindeboom, waar ik voor drie jaar afscheid van hem nam, daar heeft hij mij gevraagd. En nietwaar, gij zult het vader en moeder zeggen? Ik bestierf het van ja van schaamte, als ik hun bekennen moest, dat ik een vreemden man liefheb; ik kan het niet toe, doe gij het toch!

»Hulda!.... Hulda!.... Geen moed verliezen, wat ik je bidden mag!.... Ik verzeker je, dat ik nog volstrekt niet wanhoop! En toch weet ge, hoezeer ik Ole liefheb." »Kan ik je gelooven, Joël?" vroeg het meisje, terwijl zij het hoofdje aan zijne borst vleide.

Kind, dat ik liefheb, leun óp Mij, leun sterk! Laat meer het wicht der zorgen, die u kwellen, Mij voelen; 'k weet uw last, want kind Mijn werk, Mijn maaksel zijn de smarten, die u kwellen; Ik telde ze af, en heb met eigen hand, Die naar ùw kracht en naar Mijn macht gewogen.

Maar wees er van verzekerd: binnen acht dagen daarna zijt ge onttroond." Elizabeth zweeg, maakte geen beweging. "Vergeef me, Prinses, dat ik u met bedreigingen toespreek, ik ging er niet dan met tegenzin toe over. Maar gij erkent mijn macht, en ge weet dat ik u liefheb. Wat is uw antwoord?" Elizabeth maakte een beweging van ongeduld. "Ik hecht niet veel aan uw bedreigingen.

Ik ga heen als lucht, ik schud mijn witte lokken bij het wegsnellen van de zon, Mijn vleesch wordt damp en drijft weg in sierlijk-gewaaide vlokken. Ik vermaak mij-zelf aan het slijk om er het gras uit te laten groeien dat ik liefheb, Indien gij mij opnieuw mocht wenschen te zien, zie dan naar mij uit onder uwe voeten.

Zij mompelde in zich zelf: "Ik maak geen bustes van hem, ik zing geen liederen over hem, ik waag het niet God voor hem te bidden, ik koop geen zijner koralen. Hoe zal hij dan kunnen gelooven, dat ik hem liefheb? Hij moet al die anderen, die hem aanbidden, liefhebben, maar niet mij. Ik behoor niet tot zijn wereld, mij kan hij niet meer liefhebben."

"Het was zelfzuchtig van me maar, neen, niet het heil van Czernovië weerhield mijn hand. Iets... iemand anders." "Iemand? Iemand, die zooveel invloed op je heeft, dat..." Katina knikte zwijgend. Daarna zag ze Zabern in de oogen, en vulde zijn woorden aan: "Iemand, dien ik zoo liefheb, dat ik om zijnentwil zelfs mijn wraak ondergeschikt maakte aan zijn verlangen."

De pen, die hier schrijft, is een vlugge pen, de pen van een brief uit den vreemde, die even trekt eene impressie van herinnering; ze schrijft geene apodiktische, aestethische studie van sculptuur. En ze tikt aan, en tikt aan, vlug, en hare woorden vallen neêr en willen niets geven dan de reflets dier indrukken zelve. Ze weet niet, hoe ze ze allen zal melden, mijn marmers, die ik liefheb....