United States or Saint Kitts and Nevis ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zulk een lijkrede, kort maar welgemeend, kreeg de boom, die op het sneeuwdek aan den oever der zee uitgestrekt lag; en over hem heen klonken de psalmtonen van het schip af, een lied van de Kerstvreugde en van de uiting der menschelijke gedachten bij het aanschouwen van de bestiering van den Albarmhartige: «Zingt luid ten hemel, laat klinken uw tonen! Het is vervuld: uw vorst zal 't loonen!

Liet hij hier en daar bijvoorbeeld in "Brautnacht" zijn schoon verbeelden hartstocht ook dòorleven, deze heeft voor het eind van 't lied zijn toppunt bereikt en een veelbeteekenende grap toont dat Goethe zijn eigen warmte voornaam en rustig heeft doorstaan.

Toen zij in de zaal kwamen ging Isljeneff dadelijk naar de piano en zong met een' stem, die ik me nu nog herinner, een lied dat hij zelf had gemaakt. "Het gedicht luidde als volgt: Op 't Nieuwe Jaar zijn wij gekomen En bieden onze wenschen aan, Als 't u genoegen heeft gegeven, Gaan wij verheugd hier weer vandaan.

En nu vertelde de flesschehals zijn geschiedenis, die merkwaardig genoeg was; hij vertelde haar zoo in zich zelf of dacht er over na; en de vogel zong vergenoegd zijn lied, en beneden op de straat was een gerij en geloop; iedereen dacht aan het zijne of dacht aan niets, maar de flesschehals dacht.

De tweede broeder, die had nu meer verstand van het metselen; hij had dit dan ook geleerd. Toen zijn proefjaren als gezel ten einde waren, deed hij zijn ransel om en hief het lied van den handwerksman aan: «Daar ik jong ben, ga 'k op reis, Buiten wil ik huizen bouwen, Gaan van plaats tot plaats in 't rond; Jonkheid geeft ons zelfvertrouwen.

Neen, rijk Spanje, schatkamer van een onuitputtelijken rijkdom aan overleveringen, van de kostbaarste juweelen der romance, van het drama en van het lied!

Clare gaf eene diep roerende uitdrukking aan deze woorden; want de nevelachtige sluier der jaren scheen te worden opgelicht, en het was hem alsof hij de stem zijner moeder met de zijne hoorde medezingen. Toen het lied uitgezongen was, bleef St. Clare nog eene poos met het hoofd in de hand zitten; stond toen op en begon in de kamer op en neer te wandelen.

Minuccio verheugd zulk een aangename tijding aan het meisje te brengen, ging onverwijld weg met zijn viool en vertelde háár alleen alles en zong daarna het lied met zijn vioolspel. Het meisje was hierover zoo verheugd, dat er dadelijk teekens van herstel verschenen en met verlangen zonder dat iemand in huis het wist, wachtte zij.

Nieuwsgierig vroeg hij Tristan of deze wellicht ook een lied ten beste kon geven. Zonder aarzelen greep Tristan de harp. Hij zong en zijne stem was van zulk eene innige schoonheid, dat de harten van alle aanwezigen tot in 't diepst geroerd werden.

"Laten wij van avond weer eens als vanouds zingen, nu wij weer voor het eerst allen bij elkaar zijn," stelde Jo voor, meenende, dat zij door een van harte gezongen lied veilig lucht zou kunnen geven aan de juichende stemming van haar ziel.