Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Als een roofvogel vloog zij er op aan, liep er meê naar haar slaapkamer en verborg ze in een lade onder haar eigen linnengoed. En de eerste van de deelnemende vriendinnen, die bij haar geweest was, moest de anderen van hun kring een teleurstelling bereiden. Clara Lövdahl was heelemaal niet verslagen; integendeel. Ze nam het zoo goed op.
Abraham Lövdahl deed zijn juridisch examen in korten tijd gelokt door zijn verlangen naar 't bezit van zijn geliefde en aangezet door de lichte grijze oogen van Mevrouw Meinhardt. Na een kort verblijf thuis hij was zoo ongeduldig, dat hij zich geen tijd gaf voor een reis in het buitenland vierde hij in Christiania zijn bruiloft met Mejuffrouw Clara Meinhardt.
Hij had niet met veel dames in de stad kennis gemaakt; zijn zaak had hem van den beginne aan alleen met mannen in aanraking gebracht, en nu hij werkelijk zoo veel te doen had, dat zijn dag er geheel door was ingenomen, had hij geen aanleiding of behoefte om meer conversatie te zoeken dan de club en de familie Lövdahl. Maar des te meer kwam hij bij den professor aan huis.
Professor Lövdahl kuchte wat scherp; nu was het wel genoeg; het stond hem niet aan, dat zijn zoon zoo openlijk gesignaleerd werd. Het opnoemen van de nummers ging voort. Vaders en moeders luisterden gespannen tot hij kwam de naam, waar zij op wachtten.
Maar in de zaak van Lövdahl kwam van dezen dag af nog meer leven en omzet.
De booze gezichten van de Latijn-aanbidders raakten zijn koude kleeren niet; 't was de handelswereld, de wereld van de burgerschool, die hij moest veroveren en dat had hij gedaan. Hij kreeg ook een erkentelijk schrijven van de firma Isac Mordtmann en Co., en andere instructie betreffende de directie, die gekozen moest worden; Professor Lövdahl moest er absoluut in komen.
Men vertelde ook al spoedig, dat hij naar de gevangenis moest hij en Marcussen, allebei. 't Was een goed paar; maar Lövdahl, een getrouwd man, was toch de ergste. En 't meisje was nog al blind, en nu was zij de stad uit gestuurd, zij moest weg! zeker met een flinke portie van 't gestolen geld.
Lövdahl zat in zijn bank daarnaar te luisteren met die mooie, droevige uitdrukking op zijn gezicht en gevouwen handen. Abraham zat er ook en boog zijn hoofd, zoodat hij al die oogen niet ontmoette, die op hem gericht werden. Hij wist niet, wat hij van zijn moeder denken moest.
Er ging een gemompel door de menigte buiten en in de kerk, toen Professor Lövdahl met zijn zoon aankwam. Dat stond ook heel anders dan al die kleine zachtmoedigen met hun buisjes aan. Abraham was bijna even groot als zijn vader, en dat mooie, licht grijzende hoofd en die drie ridderorden in groot formaat straalden uit over de gemeente. De heilige handeling begon.
Dit bedierf de combinaties van de vrouw van den commissaris van politie en maakte een eind aan de onderzoekingen. Mevrouw Gottwald had er zelfs bijgevoegd, dat Mevrouw Lövdahl zich dien heelen avond heel onwel gevoeld had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek