United States or Armenia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Aan dokter Abels had hij te gelijker tijd geschreven: "Mijn kunstreis spoedt ten einde; 't zijn nu bijna zes volle jaren, dat ik rondgezworven heb, en het denkbeeld lacht mij toe om u en de uwen spoedig weer te ontmoeten. Ik zie er nu ook niet meer tegen op, beste vriend! Ik geloof, dat mijn wond genezen is en dat ik zonder gevaar Augusta kan terugzien.

Je kunstreis is dus geëindigd; en wat zijn nu je plannen?" Weldra zitten allen onder de veranda bijeen; de avond is verrukkelijk schoon en koel en 't maanlicht is zoo klaar en helder, dat men er niet aan denkt licht op te steken. Hoe levendig en bezield verhaalt hij van zijn reizen; hoe schildert hij zijn kleine wederwaardigheden en lotgevallen.

Geene kunstreis deden zij ditmaal, maar het was in de eerste plaats om het oude Europa te doen en daarna om de vriendelijke dorpen van het goede Normandië. Het was dan ook een vroolijke tocht en menig stevig gebouwd huis, dat zij tegenkwamen, had den goeden geest die in de voorbijtrekkende woning op wielen heerschte, kunnen benijden.

Dit behoorde tot het programma der merkwaardige "kunstreis," die zij bezig waren te doen. Sergius verblijdde zich mede in het vooruitzicht dat hij spoedig het kasteel Walska, de plek zijner geboorte, terug zou zien, maar eene verklaarbare ongerustheid vermengde zich met zijne blijdschap en wanneer hij met Cascabel over de toekomst sprak, maakte hij van zijne bezorgdheid geen geheim.

Men ziet, dat zoo'n tournée den impresario naast veel succes, niet minder moeilijkheden bracht. Na voorstellingen te Kopenhagen en Stockholm gegeven te hebben, scheepte La Duse zich naar Noord-Amerika in. Overal hetzelfde succes. In November 1896 treedt zij te Berlijn op in het Neues Théâter, waar de ook bij ons bekende #Sigmund Lautenberg# de directie voerde. Vandaar gaat de kunstreis naar St.

Deze wensch is ongelukkig niet verwezenlijkt: het hierbedoelde dier stierf den 13en November 1877 aan een vliegende tering, nadat het 9 maanden in Afrika en 15 maanden te Berlijn in gevangenschap had geleefd, en een langdurige kunstreis naar Engeland met goed gevolg had doorgestaan.

Ah ja! nu ben ik er, niet genoeg gewaardeerd, misschien gekrenkte ambitie, ja! ja! dát zal het zijn, vandaar dat verlaten van het atelier, dat wegtrekken uit de hoofdstad, of het moest zijn om eene kunstreis te ondernemen?" »O, neen! dát plan had ik niet." »Zoudt gij er lust in hebben, al lag het juist niet in uw plan?" »Nu niet meer.... waartoe zou het dienen?"

De avond is omgevlogen, eer men er aan heeft gedacht, en 't is reeds laat, als Dorus het verhaal van zijn kunstreis eindigt met te zeggen: "Wat nu mijn plannen zijn, vraagt ge, dokter?" "Ja! Ga je weer een nieuwe reis ondernemen?" "Ja en neen!" "Hoe zoo?" "Men heeft mij een vast engagement te Hanover aangeboden, een zeer goede plaats. Wat dunkt u, zal ik die aannemen?" "Zonder twijfel!