Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Ze streelde hare armen en liet heel trage hare woorden beelden worden in de wattige donkerte. Mijn kind, uw grootvader was een arme visscher. Jaren en jaren zwoegde hij en wist, door zijn schrandere kunde en zijn hardnekkigen moed, zijn sterke werk tot bloeiende uitslagen te brengen. Maar als zijn geest aan 't verzwakken ging, heb ik 't beleid van zijn zaken op mij genomen en de doening doorgezet.
Ge zult toch niet mogen erkennen dat myn aanmerkingen op de kunde in letters die op onze scholen voor Letterkunde wordt uitgegeven, uw bevatting te boven gaan?
Op het ogenblik dat hij de vuist ophief om de Vlaming voort te moorden, sprong deze omhoog en week drie stappen achteruit. Snel als de bliksem, vloog hij briesend op de Fransman, en omarmde hem met zulke razernij, dat de ribben in zijn lijf kraakten, maar deze rolde en wrong zijn leden als slangen om Breydels lichaam, en dit met een kracht die door kunde en gewoonte was gestijfd.
"Het ware zonde hieraan te twijfelen, meisje," hernam Ivanhoe, "en ik vertrouw mij aan uwe kunde toe, zonder verderen twijfel of ongerustheid, maar ik reken er op, dat gij mij in staat zult stellen, mijne wapenrusting op den achtsten dag na heden te dragen. En nu moet ik u naar het nieuws van buiten vragen. Wat weet gij van den edelen Sakser, Cedric en zijn gezin?
De minste Europeaan heeft recht op een stoel te zitten, terwijl Inlandsche ambtenaren beneden den rang van regent, van welke leeftijd, afkomst of kunde ook, de grond als zitplaats aangewezen wordt, waar Europeesche bestuursambtenaren bij zijn.
De gewoonte werd daarna door de rijken overgenomen en drong van rang tot rang door, totdat ten laatste zelfs het lijk van den armsten Egyptenaar op zijn minst aan een proces van indompeling in een bad van natron onderworpen was. In de 20e dynastie bereikte de kunde haar hoogtepunt.
Het meisje sprak: Heer, gij minacht mijn kunde, omdat ik jong en vrouw ben, maar ik herinner u er aan, dat ik niet met mijn wetenschap genees, maar met Gods hulp en de kennis van meester Gerard de Narbonnees, die mijn vader was en een zeer beroemd arts, toen hij leefde.
Men droeg eenige verzenstukjes en fabelen voor, en men vertoonde zefs een geestig blijspel, het alles onder het twintigmaal herhaalde handgeklap der aanschouwers, die verbaasd waren en zich trotsch gevoelden over de kunde en de geleerdheid hunner kinderen. Eindelijk ging men over tot de prijsuitreiking.
Het gezigt van het doodenhuis had zeker niet veel bijgedragen om de vrienden wat op te beuren; want een aantal ongelukkigen, die te laat uit de sneeuw waren opgedolven, stonden en zaten en lagen daar dooreen, en het onbepaald vertrouwen op de kunde en behendigheid der gidsen was wel een weinig verminderd, toen een der hunnen bij die dooden een zijner confraters had aangewezen.
Van dien tijd af begon deze gedachte hem in zoo hooge mate te vervullen, dat hij zich bij het ontwerpen van zijn geweldige plannen nog meer dan ooit te voren bepaalde tot het geven van algemeene bevelen, en dat hij de zorg voor de uitvoering en voor de vaak groote kunde en schranderheid eischende détails zoo goed als geheel overliet aan personen, die voor de hun opgedragen taak vaak òf niet òf slechts ten deele geschikt waren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek