Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Een purperen kolder daalde van zijn schouders tot op de zadel en zijn sneeuwwitte haren waren door een gele zijden doek omvangen; dit hulsel scheen om zijn hoofd als een gulden band om een zilveren vat. Op zijn borst stond, in een hartvormig schild, de zwarte Leeuw van Vlaanderen, klimmende in een gulden veld.
"Des te eerder," zeide Claes Gerritsz, "dewijl gij het harnas zelf vervaardigd hebt, en dus best in staat zijt, de plaatsen te kennen, waar de minst deugdzame spijkers zitten." "Oho," zeide de smid: "zoo Melis Courtz uit den Anegang den kolder gemaakt had, nam ik aan er schub voor schub uit te slaan; maar ik zet het den besten, eenige fout in een harnas te vinden, dat uit mijne smidse komt."
Ook was het paard dat hij bereed veel groter dan de andere, invoege dat hij met het hoofd boven de stoet uitstak. Een blinkende helm met blauwe en gele vederen, een zware wapenrok en een gebogen zwaard, waren de stukken zijner uitrusting; de kolder, die achter zijn rug op het paard neerhing, droeg ook de Vlaamse Leeuw op een gulden veld.
Toen was, kort geleden, het scheidensuur gekomen, nadat ze hem zelf zijne uitrusting en wapenen had aangelegd: helm en lederen kolder met beweegbare schouderstukken, eng sluitend en beneden den gordel, waaraan het zwaard hing, in eene dubbele rij strooken uitloopend; de armen halverwege ontbloot; de beenen bedekt door metalen platen, van boven de knie tot den enkel reikend; over den rechter schouder een tweede gordel, waaraan het ronde schild, met een gedreven uil prijkend, was opgehangen.
"Ziet, broeders," riep Breydel, "ik begin de slachterij. Volgt mij na!" Gelijk een ploeg, die zichzelf een spoor in de aarde graaft, zo baande Breydel zich een weg door de Fransen, Iedere houw zijner bijl kostte het leven aan een vijand, en het bloed zijner slachtoffers stroomde bij beken over zijn kolder.
Hij bespeurde een hoofd dat even boven de stadsmuur uitstak; het was de wever, welke hij de avond tevoren had bezocht. Hierop nam de Deken een bussel vlas onder uit zijn kolder, legde dezelve ter aarde en blies hevig op de lont. Weldra klom een lichtende vlam boven het veld en het hoofd van de wever verdween achter de muur der stad.
Een kolder van zwaar bruin laken was hem met een koord om het middel gebonden; een zwarte kap hing over zijn hoofd en verborg zijn gelaatstrekken in zulker voege, dat men hem niet herkennen kon. Hij scheen zeer oud, want zijn rug was gebogen en een lange baard hing op zijn borst.
Maar de omstaanders antwoordden niet ras genoeg naar zijn begeerte; dan riep hij: "Mijne heren, het schijnt UEdele vreemd een vos onder die kolder te vinden, het is evenwel twee jaar lang dat ik er onder woon." "Welkom! Welkom, onze duurbare vriend Diederik!" riepen de Edelen tegelijk. "Wij dachten dat gij lang dood waart." "Dan moogt gij God danken dat ik verrezen ben," hernam Diederik de Vos.
Betteken had vader om een kus gesmeekt, maar toen zij dien ontving, had zij, onder vaders kolder, het harde staal eener scherpe bijl gevoeld. Ook Antoon de wever, was sedert geruimen tijd opgewonden, ruw en barsch. De zoete stem zijner zuster, de tranen zijner moeder konden den storm niet bedaren, die in zijn binnenste woedde.
Op dit oogenblik kwam Falckestein, die voor deze zijde van den tuin beducht was, ter ondersteuning der landlieden toegeschoten. Zooras de monnik hem in 't oog had, drong hij met geweld door, liep op den Graaf toe en gaf hem een zoo geweldigen slag op den kolder, dat hij hem had nedergeveld, zoo niet het zwaard in zijn hand gedraaid had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek