Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 oktober 2025
De kleeding bepaalt zich tot een zeer klein blad, bevestigd aan een dun lendekoord. Van achteren dragen vrouwen en mannen altijd een bosje bladeren, knapen en vrouwen meestal geurige kruiden, en de mannen crotonbladeren van verschillende tint naar de kaste. De zeer hooge kasten mogen de donkere kleuren dragen.
Als man van de wereld en aangenaam prater, mag ik hem zeer gaarne lijden, en indien ik, bij het teekenen van zijn beeld, donkere kleuren moet gebruiken, dan geschiedt dit alleen omdat de historische waarheid mij niet toelaat, andere tinten te bezigen.
Er had zich, zonder haar verbeelding, gedurende de dagen, dat zij in huis was gebleven, en zij den zomer had zien groepen en gloeyen door de ruiten, een vage gedachte van den tuin in haar gevormd, die geslagen en gedood werd door het koude zwart en groen. De kleuren, die anders haar oogen kusten, waren er niet meer; de tuin was veranderd, vreemd geworden, haar onbekend.
"De Navajos zijn Apachen, en de beroemdste hoofdman van dat volk, Winnetou, is uw vriend en metgezel, hij bevindt zich bij u. Ik zie hem daar bij zijn paard staan. Waarom slaat gij dan een krijgsman van de Navajos op den grond neer, en bindt gij hem armen en beenen?" "Bedoelt gij daarmee u zelf?" "Ja. Ik ben een Navajo." "Waarom hebt gij u dan niet beschilderd met de kleuren van uw stam?"
Het gemiddelde dier kleuren zal grijs zijn, en klaarblijkelijk een voorwerp, dat die bijzondere eigenaardigheid van dan zus en dan zoo gekleurd te zijn verliest, zich steeds grijs moeten vertoonen.
Juli '18. Een kostbaar boek deze bundel; kostbaar en zwaar van het wijdst-omvamend sentiment, dat de ziel beleven kan: het sentiment der pantheïstische levensdoorvoeling. Zij is het die dezen dichter boordevol glans heeft gemaakt; zij heeft zijn individualistisch-begrensde wezenheid brandende uitgehold en die niet meer dan zóóveel klaar-doorzichtige en ijl-tintelende beperkte-eigenheid gelaten, als noodig was om de vlies-dunne, hel-gestrakte lichtkelk om háár vlam te zijn. Dat is wel het schoonste, zóó op de grens tusschen het Al- en persoonlijk-bestaan te leven, en niet te breken, niet te vervloeien; nog een wijle te duren.... Zóó teer, zóó broos geworden te zijn, en dan, triomphante lucht- en water-bel, bevracht met der wereld kleurenschatten, op de oneindige luchtzee èven nog als een aandoenlijke verwonderlijkheid te zweven.... Dat is wel het schoonste, zoo'n grauw en onaanzienlijk wolkje te zijn en dan door de Zon tot Zijn drank te worden verkoren. Zie: daar buigt de Drinker zich reeds over Zijn dronk, en de Zijn goddelijkheid ontstroomende glansen maken het grauw tot een vloeiing van levende lichten en kleuren: tot het aan-Zijn-lippen-geheiligde, datgene wat Hij drinken kan.... En d
Nu weet gij het, en terwijl ik het noodige uit mijn kleerenkast ga halen, verzoek ik u, meesteres, te bedenken, hoe wij de zwarte verf zullen krijgen voor het kleuren van deze ivoren huid en dit gouden haar."
Men vindt daar inderdaad een rijkdom van zijde en fluweel, shawls en doorzichtige sluiers, kleeden en kleedjes van damast, waarvan de randen met gouden of zilveren lovertjes en bloemen omzoomd zijn, in de fijnste, afwisselendste en teederste kleuren.
Evenals Pedro Millan boetseerde Torrigiano zijn beelden in klei, en toonde zich een meester in de behandeling van dit zoo bij uitstek plastische materiaal, waarvan de schoonheid door de sobere beschildering met kleuren werd verhoogd.
De nachtelijke nevel sloeg als dauw neder en versierde de uiteinden der grassprieten en bladeren met heldere droppels, die onder de zonnestralen al de kleuren van den regenboog vertoonden en als diamanten van het helderste water flonkerden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek